Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
En toen nu de krokussen, toen nu eindelijk de viooltjes voor den dag kwamen, toen kende uwe vreugde paal noch perk, en herhaaldelijk gingt gij elken dag met nieuwe blijdschap naar die eerste kindertjes van het voorjaar kijken, hoewel hunne kleur nog niet die schoonheid bezat, welke hun later zoo doet uitmunten, hoewel hun geur weinig en bijna onmerkbaar was.
Het is niet zeer voorzichtig, zulk eene verantwoordelijkheid te aanvaarden!" "Niemand zal er iets van weten, mijnheer Vandergaart, als gij het niet vertelt; en wat mij aangaat, ik verzeker u dat ik zwijgen zal!" "Hm! men zal gissen! Men kan u gevolgd hebben, toen gij hier heen gingt.... Men zal veronderstellingen maken omtrent hetgeen men niet met zekerheid weet!
»Ja, het blijkt dat jij met die heeren goed terecht kunt komen, hoewel het mij een mirakel schijnt; ik dacht eigenlijk dat je hier bij den pastoor logeeren gingt." »Merci, papa! wel uitgenoodigd, maar pas si bête.
»Wel, voelt gij u beter, miss Campbell?...." vroeg hij. »Ja,.... ik zie het,.... de krachten zijn teruggekomen!" »Ja, mijnheer Olivier," antwoordde miss Campbell trillend, toen zij den jonkman ontwaarde. »Ik meen, dat gij wel zoudt doen," hernam Olivier Sinclair, »wanneer gij boven op het vlak een weinig van de lichte bries gingt inademen, die door den storm van gisteren gezuiverd is.
En vat ik gansch waarom mijn ziele treurt, Dan kwelt me een heir van smarten van al zijden, Zoodat ik krimp van pijn om wat ik lijd En zinloos klaag en krijt En moet de menschen diepbeschaamd vermijden. En weenend roep ik in mijn eenzaamheid: "O Beatrice, gingt ge waarlijk henen?" Dan troost haar naam me, als waar' zij zelf verschenen.
"Om Gods wil, wind je niet op," zeide Stipan Arkadiewitsch, de knie zijns zwagers aanrakend. "Sta me toe! De zaak is de volgende: Toen je van elkander gingt, handeldet gij zoo grootmoedig als men handelen kan, je stond haar alles toe, de vrijheid en de scheiding. Zij wist dat te waardeeren. Ja, geloof me, zij heeft dat weten te waardeeren.
"O, God, red mij! O, Zone Gods, die de duivelen uitdrijft, red mij," hebt gij gebeden. Zeg hun, dat ge meendet, dat het 't best was alles te verbergen. Niemand zou weten hoe slecht ge waart. Ge meendet, dat het God welbehagelijk was zoo te handelen. Ge geloofdet ook, dat het de weg Gods was, dien ge gingt, toen ge den man, dien ge lief hadt, wilde redden. Hij wist niets van uwe liefde.
Gij gingt naar Rome. Ik zag u wegrijden en weende, want ik had u lief. De jaren zijn voorbijgegaan en gij zijt tot mij teruggekeerd, goed onderwezen, en vorstelijk in uw voorkomen neen, ik scherts niet; maar toch, toch wilde ik dat gij dezelfde Messala waart van vroeger. Neen, neen, geen Ganymedes, een orakel is mijn vriend Juda.
Gingt gij ooit bij hem voorbij, zonder te hooren "of mijnheer ook iets te zeggen had?" Of kondt gij te eenigertijd in zijn vaderstad het ouderlijk huis passeeren, zonder eventjes te gaan vertellen "dat gij mijnheer gisteren nog hadt gezien" en de hartelijkste groeten van zijnentwege te improviseeren?
Stel toch, gij wildet overtollige goede werken doen, en twee, drie dagen telken weke aan uw God wijden, en ge koost daartoe zelf de u schikkende dagen uit, en gingt nu in de verbeelding leven, dat ge hiermeê God iets hadt toegebracht, immers een Sauls oordeel zou over u komen, en de profeet zou ook u toeroepen: »Gehoorzaamheid is beter dan offerande en opmerken dan het vette der rammen.«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek