United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ey, seytse, lieve vrient, Hier is geen lichte koy die hoofsche linckers* dient. De joncker als verbaest* van soo gestrenge woorden, Die hem als door het oir tot in het herte boorden, 550 Sagh op het fier gelaet van soo een jeughdigh dier, En voelt te meer de kracht van syn inwendigh vier.
Soo haest u geestigh oogh, u soet en aardigh wesen 665 Koomt als een helle son in mijnen geest geresen, En dat ick sie den glans van u beleeft* gelaet, Dan isset sonder kracht al wat u tegen gaet.
In Achte Persone Wenschen, vs. 20 te lezen 't Gelach in plaats van 't Gelaet dat geen zin geeft en ook niet in overeenstemming is met vs. 179-180. In de Oudvl. Lied. en Ged., bl. 233 vlgg. De invloed van den roman van de Roos op onze letterkunde werd nog versterkt door Fransche navolgingen. Vgl. Dits de Watriquet de Couvin.... par A. SCHELER, p. 1 suivv. Vgl. o.a.: Van Vrouw. e.v.
Sy, met een heus gelaet, seyt geensins yet te weten Waer syn geselschap is; maer daer te zijn geseten Ten eynde sy een krans van groene kruyden vlocht, 475 Die haer dan op het feest tot çiersel dienen mocht.
Het kint wast onderwijl, en leerde vreemde saken, En grepen na de kunst, en veelderhande spraken, En selsaem hant-gespel,* en ick en weet niet wat, Waer van schier niet een mensch de rechte gronden vat. 40 Het was van schoone verw, en vrolick in het wesen*, Daer is een diep vernuf in syn gelaet te lesen: Het had een wacker oogh, en swart gelijck een git*, Syn aensicht even-wel is uyter-maten wit.
Maiombe die alreeds den ridder had vernomen, Begon van stonden aen voor hare nicht te schromen, En maeckt* haer daer ontrent, op datse mocht verstaen Wat haer de ridder seyt, en hoe de saken gaen. 480 Constançe was begaeft met soo een aerdigh wesen Dat niemant haer gelaet genough en heeft gepresen, Daer vloeyt uyt haren mont soo aengenamen lagh, Dat sy de gunste won van die haer maer en sagh.
Ter wille van de welluidendheid schrijft hij nog in "De arme edelman" : "Want, vrouwe, ik lyde schrikkelyk en ben ongelukkig" en in den "Leeuw van Vlaenderen," waar ook de interpunctie zeer vrij is aangewend: "men zag op zyn gelaet een' zuiveren glimlach verschijnen."
Mooi is in dezelfde novelle nog de volgende zin: "Sedert een uer zat zy daer voor het spinnewiel, als hadde zy deel gemaekt van het werktuig, zoo onachtzaem liet zy het vlas door hare vingeren glyden.... Welk verblydend gedacht rees er dan uit haren boezem tot haer lachend gelaet? Zy wist het zelve niet. Zie, zy opent haren schoonen mond: zy zingt!
Maer juyst in dit gepeys doen sagh hy Pretiose, 705 En* scheen in haer gelaet gelijck de versche rose, Oock* schoonder alsse plagh.
Sy, na een lange pose Het stuck in haer gemoet te hebben overdacht, Heeft dus, met heus gelaet*, haer antwoort ingebracht: Wel joncker, na my dunckt, ghy schijnt het stuck te meenen, Maer ghy sult uwen staet* in my te seer verkleenen; 570 Ghy daerom letter op, eer dat ghy vorder gaet, Hier dient niet in* gegaen als met besetten* raet.
Woord Van De Dag