United States or Brazil ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maiombe die alreeds den ridder had vernomen, Begon van stonden aen voor hare nicht te schromen, En maeckt* haer daer ontrent, op datse mocht verstaen Wat haer de ridder seyt, en hoe de saken gaen. 480 Constançe was begaeft met soo een aerdigh wesen Dat niemant haer gelaet genough en heeft gepresen, Daer vloeyt uyt haren mont soo aengenamen lagh, Dat sy de gunste won van die haer maer en sagh.

Maiombe wasser by, 1095 En was om dit geval van ganscher herten bly. Sy meynt, soo maer de vrou hoort Pretiose spreken.

Maiombe liet het kint verscheyde dingen leeren, Waer mede dat het mocht syn teere jeught vereeren*, Eerst singen na de kunst, oock springen op de maet, 35 En wat na 's lants gebruyck een vrijster* geestigh staet.

Maiombe sonder meer begaf haer uyter zalen, En gingh van stonden aen een aerdigh* doosjen halen; En alsse weder quam daer Giomara stont, Soo knieltse veerdigh neer, en opent haren mont. 1180 Vergeeft my, seyt het wijf, dat ick eens heb bedreven, En dat ick nu ter tijt u wil te kennen geven, Of soo ick na de wet ben weerdigh harde straf, Soo geeft my aen den beul, en sent my naer het graf.

Maiombe die sigh liet haer beste-moeder* noemen, En laet geen vreemde mans ontrent haer nichte* komen, 330 Sy neemt haer evenstaegh met al de sinnen waer, En waer de bende reyst, sy slaept benevens haer. Daer was ontrent Madril een buyten-hof te vinden, Bevrijt met boom-gewas van alle sture* winden, Hier viel om desen tijt een openbare* feest, 335 En daer bewees de maeght haer uytgelesen geest.

Maiombe was het hooft van dese rouwe gasten, Die staegh op haer bevel en op haer diensten pasten*, 10 Sy was loos, vals, doortrapt, en slim in haer bejagh*, Soo veel als eenigh wijf op aerden wesen magh*; Sy quam veel tot Madril of in de naeste steden, Want mitse* kluchtigh* was, soo wertse daer geleden*. Sy had in haer gevolgh al menigh gau verstant, 15 Soo datse gunst en hulp by al de jonckheyt vant.

Sy stal eens seker kint te midden opter straten, Dat uyt een edel huys daer eensaem was gelaten, Het was een aerdigh dier*, maer jongh en wonder teer, En 't is maer twee jaer out, of slechts een weynigh meer. 20 De meyt, wiens ampt het was hier op den dienst te passen, Die gaf de buert een praet, en liet het wicht verrassen: Maiombe was verblijt, niet om het geestigh* kint, Maer datse rijck gewaet ontrent* syn leden vint.