Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Daer vingh het geestigh dier de vrijster aen te spreken* 185 Met wonder soet* beleyt en ongewoone streken, Het queelt een geestigh dicht, het speelt een aerdigh liet; Maer wat het immer* doet ten* baet de siecke niet. Of is u 't lijf verdraeyt van op de jacht te rijden, Of door een harden val gebracht in bitter lijden?
Als haer een juffer vraeght, wat man haer staet te trouwen, Sy kan het nieusgier volck gansch aerdigh onderhouwen; Sy spreeckt als door een wolck en noyt met open mont,* En al haer gansch beleyt dat heeft een loosen* gront. 140 Hoe oyt de sake valt sy kan het al verdrayen*, Sy kan de gauste selfs met schijn van reden payen; En alsse dan een reys de rechte gronden treft, Dan isset dat men haer tot in de lucht verheft.
Het kon syn frissche jeught, syn wel-gemaeckte leden 45 Tot alderley gedans* en alle spel besteden*; In vougen dat het volck, en wie het maer en sagh, Sigh van het aerdigh dier als niet versaden magh.
Noch* kan de jonge maeght geen kleyne lust verwecken, Als sy met haer gesangh de sinnen weet te trecken: 50 Men vint dat hare stem een yders herte steelt, Wanneerse maer een reys een aerdigh deuntjen queelt.
'T geviel om desen tijt dat in dien eygen lande Een jongh een aerdigh dier door jeught en liefde brande, 150 En hy die haer het breyn en oock den geest besat,* Was even als de maeght met hare min gevat.
Het is nu derthien jaer, of luttel min geleden, Dat ick mijn reyse nam door al de Spaensche steden, 1190 En door het platte lant, ick sochte mijn bejagh, Tot dat ick in Madril een aerdigh meysjen sagh, Een kint nau twee jaer out behangen met juweelen, Daer ick, na mijn verstant, behoorde van te deelen,* De voester, soo ick sagh, die stont daer op de straet, 1195 Met seker kamer-maeght verwerret* in de praet.
De vrouwe van het huys, bewust* van hare saken, Wou door het aerdigh dier haer dochter wat vermaken; En daerom sentser om, en leytse voor het bedt, En seyde: Niemant weet wat dese vrijster let. 180 Ghy siet* eens wat haer schort, en soo ghy weet te seggen Hoe wy dit selsaem stuck behooren aen te leggen, Mijn gunste, soete* maeght, die sal u zijn getoont, En ghy van mijner hant ten hooghsten zijn geloont.
Sy stal eens seker kint te midden opter straten, Dat uyt een edel huys daer eensaem was gelaten, Het was een aerdigh dier*, maer jongh en wonder teer, En 't is maer twee jaer out, of slechts een weynigh meer. 20 De meyt, wiens ampt het was hier op den dienst te passen, Die gaf de buert een praet, en liet het wicht verrassen: Maiombe was verblijt, niet om het geestigh* kint, Maer datse rijck gewaet ontrent* syn leden vint.
Ick weet dat eens de vos bedroogh den slechten* raven, Als hy na spijse socht om hem te mogen laven*; 510 De raef had lecker aes en drough het in den beck, Dit sagh de loose vos, en speeld' hem desen treck: Hy seyt hem, Aerdigh dier dat geestigh weet te singen, En zijt van outs geleert* in alle soete dingen, Ey schenckt ons nu een reys een deuntjen na de kunst, 515 Dat sal ons heden zijn een teycken uwer gunst.
Daer lough het gierigh* wijf, En vont in dit verhael een aerdigh tijt-verdrijf.* Dit maeckt de jonge maeght vermaert in alle steden, 325 Mits* sy de vrijsters kent tot in haer diepste leden, En 't bracht aen 't gansche rot geen kleyne baten in; Want daer Constançe quam daer wasset al gewin.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek