Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 november 2025
Hij besefte het, en ging heen met geschenken overladen wel gekrenkt een weinig, maar toch niet wrevelig neen, in zeker opzicht getroost veeleer. Want nu immers kon hij eenen stillen hartewensch bevredigen.
Een opheldering was noodzakelijk geworden; maar daar Aristobulus Beerenkooi met die opheldering niets te maken had, groette miss Campbell hem koel en keerde naar het Caledonian Hotel terug. Aristobulus Beerenkooi had het jonge meisje niet minder koel teruggegroet. Klaarblijkelijk voelde hij zich gekrenkt, dat hij in mededinging met een straal gekomen was, van welke kleur die dan ook wezen mocht.
Dat was in Den Haag, niet waar? Ja, in Den Haag. Hij logeerde toen bij mijn zwager. En u was daar ook in huis bij uw zwager, niet waar? Hij scheen haar eenigszins te willen uitvragen, maar de wijze waarop hij het deed, had zoo weinig van onbescheidenheid en zooveel van belangstelling, dat zij niet gekrenkt werd. Ja, antwoordde zij. Had Vincent u dat gezegd? Juist. Vincent sprak dikwijls over u.
"Met het geweer in de hand." "Ik keek den kapitein van de Nautilus aan met een gezicht, dat alles behalve vleiend voor zijn persoon was. Ik dacht dat zijne hersens gekrenkt waren, dat hij een aanval van waanzin gehad had, die acht dagen en dat die zelfs nog voortduurde. Het is jammer; ik had toch liever met zijne vreemdsoortige eigenaardigheden te doen, dan met een gek!
'k Hield altijd veel van u; 'k heb nooit verklapt, Wat gij mij hadt vertrouwd, u nooit gekrenkt! Slechts dreef mijn liefde tot Demetrius Mij aan, dat ik hem uwe vlucht verried. U volgde hij; uit liefde volgde ik hem. Hij dreef mij weg met schimp, en dreigde mij Met stoot en slag, ja erger, met den dood.
Passepartout besloot, hoe blijde hij ook met zijne ontdekking was, er niets van aan zijn meester te zeggen, vreezende dat deze zich gekrenkt zou gevoelen door het wantrouwen van zijn tegenpartij. Maar hij besloot toch Fix eens bij gelegenheid uit te lachen, zonder zelfs iets te laten ontglippen, dat hem compromitteeren kon.
"Als ik er niet voor zorgde, dat je geen haar werd gekrenkt, mocht ik hem niet meer onder de oogen komen.
Slechts dit wil ik uw hoogheid nog doen kennen: Bij al mijn heil'ge plichten jegens Rome, De hooge en waardige eed'le, Titus hier, Is grievend in zijn eer en naam gekrenkt, Hij, die, om mij Lavinia af te dwingen, Met eigen hand zijn jongsten zoon versloeg, Voor u volijv'rig, en in toorn ontvlamd, Dat hij weêrstreefd werd in zijn gave aan u.
Heb 'k je niet gezegd dat je niet van de deur mocht?" De twee kinderen kwamen terug gestapt. Hij liet haar handje los, gekrenkt in zijn kleinen hoogmoed. Zij liet het kopje hangen, verlegen en bevreesd. Er was iets moois gebroken. Dan kwam vrouw Jansen, en Anneke ging zwijgend mee. Het werd avond; de zon werd rood en daalde.
Nu was zij werkelijk gekrenkt, over zijn voortdrijven; hij voelde dan niet die weeke, die zachte onverschilligheid; hij voelde niet voor haar dat egoïsme, dat zij voor hem gevoelde; hij gevoelde niet, dat er niets bestond, niets dan zij beiden, aan den suizenden oever....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek