United States or Svalbard and Jan Mayen ? Vote for the TOP Country of the Week !
Welk een verlies is dat voor een man, die nooit tittel of jota van Mozes' wet verzuimd heeft! Vijftig zechinen mij op eens ontroofd, en dat door de klauwen van een tiran!" "Maar, vader!" zei Rebekka, "het scheen mij toe, dat gij Prins Jan het geld vrijwillig gaaft." "Vrijwillig? Dat de plagen van Egypte hem treffen! Vrijwillig zeg je?
De Moor antwoordde heel vriendelijk: "Wel, dat hadt gij al lang dienen te weten: het zijn dertig ducaten voor bruiden en vier en dertig voor bruidegoms; maar daar gij een aanzienlijk ridder schijnt te zijn, zou het ons geen van beiden schaden, als gij mij rond honderd ducaten gaaft."
"Ei, heer ridder," antwoordde de geestelijke, "bij mij is u dat niet gelukt, want gij hebt veeleer het rechte krom gemaakt, gelijk mijn gebroken been u duidelijk kan bewijzen." "Dat doet mij leed om uwentwil," betuigde de ridder; "doch gij hebt dit ongeluk aan uzelf te wijten. Waarom gaaft gij mij niet terstond behoorlijk antwoord op mijne vraag?"
»Vooruit!" sprak snoevend d' Engelschman Tot zijn achthonderd man, »En wat zich tegen ons verzet, Dat hakken w' in de pan, Gij gaaft van moed en dapperheid Reeds menig treffend blijk; Grijpt nu de Vierkleur van Transvaal En trapt ze in het slijk!" En vroolijk riep de rooverschaar der Compagnie: »Vooruit! Wij slaan de Boeren uit het land, En deelen dan de buit!"
En Hela storttet gij in Niflheim, En gaaft haar negen duistere werelden, Als koningin die over dooden heerscht. Hel's Koninkrijk in Niflheim. Dit gebied, dat, meende men onder de aarde lag, kon men enkel na een lastige reis over de ruwste wegen in de koude, donkere streken van het verste Noorden naderen.
Noch de hoon u aangedaan, noch uwe jonge jaren, zouden u tot verschooning kunnen strekken, indien gij in dit geval meer gehoor gaaft aan uw drift dan aan het belang uwer landslieden." "Mijn jonge jaren!" herhaalde Adeelen: "zoo spreekt men altijd! Men is altijd te jong of te oud.
SILVIA. Wie is dat, dienaar? VALENTIJN. Gijzelf, lieve jonkvrouw, gij toch gaaft het vuur. Signore Thurio borgt zijn geest van uwer edelheid blikken, en verspilt, wat hij borgt, recht minzaam in uw tegenwoordigheid. THURIO. Als gij, heer, u aan een woordenwisseling met mij waagt, zal ik al uw geest bankroet maken.
En zij riep, fluister-zacht toch: Charmides! Ik heb je herkend! Je bent betooverd! Je bent geen ezel maar je bent mijn Charmides, die betooverd werd! Herinner je, Charmides, Delfi en den vervallen tempel der Pythia en onze liefde, onze brandende liefde! Zie, mijn looverenkeurs is het purper, dat je mij gaaft en om mijn hals hangt de valsche maar wonderkrachtige peerparel!
Gy, eenig voorwerp van mijn zorg en vadermin, Voor wie het my een plicht, een wellust is, te leven! Gy eischt het! 'k Ben door u ten wareldthroon verheven! Welaan! Gehoorzaamt thands den Koning dien ge u gaaft. Zijn wil is de uwe thands, gy hebt dien reeds gestaafd." Hy spreekt en geeft bevel! Gezwinde boden zweven Naar 's Aardrijks uitersten, als door den wind gedreven,
Indien gy me nu al hierin op m'n woord gelooft, lezer, zult ge toch zeker verwonderd zyn te vernemen dat onder al die miskenners iemand is die u van naby bestaat, of dien ge, volgens het opschrift van den Delfi-tempel ook al tot deun verlaagd! iemand dien 't uw plicht was van zeer naby te kennen. Ik bedoel uzelf, lezer. Gy, gy, gaaft onzen baron van 't E.O.A. niet wat hem toekomt.
Woord Van De Dag