Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Toen hij bij Gaetano kwam, bleef hij staan en zuchtte dieper dan ooit. "Dat is de Mongibello, de Mongibello," zei pater Jozef, "niemand kan den Mongibello weerstaan." Gaetano antwoordde hem door nog heftiger te schreien. "'t Is de berg, die hem lokt," mompelde pater Jozef.
En nu wilde haar man toch haar vader in een broederschap plaatsen, die arm was als een armhuis en streng als een gevangenis. En de Madonna had dit niet afgewend, maar over acht dagen zou het gebeuren. Gaetano luisterde aandachtig naar haar. Dit maakte, dat zij hem haar gansche geschiedenis toevertrouwde. "Donna Micaela," zei hij, "ge moet u wenden tot de zwarte Madonna in de domkerk."
Maar nu woonde er in Diamante een arme, oude beeldhouwer, die gaarne een paar soldi met het feest wilde verdienen. Daarom had hij een paar kleine lavabustes gemaakt van San Sebastiaan en van Paus Leo XIII. En daar hij wist dat velen in Diamante Gaetano liefhadden en treurden om zijn lot, maakte hij ook een paar beelden van hem.
"Stil, stil," zei hij tot haar. En ze zat stil met het gelaat tusschen haar handen verborgen. Nu en dan schokte haar lichaam en jammerde zij zacht. Maar Gandolfo verhaalde hoe de rechter, toen don Gaetano dit bekend had, op zijn medegevangenen gewezen en hem gevraagd had: "Indien ge deze vrouw lief hebt, hoe kunt ge dan in eenige gemeenschap staan met deze menschen, die haar vermoord hebben?"
De geliefde was dood, 't was al te vreeselijk de oude wonde opnieuw open te rijten. Zoo liept ge lusteloos rond, maar eindelijk vermandet gij u. Gij moest toch naar uw oude, arme moeder. En nu ge daar gaat, voelt ge, dat ge hebt verlangd naar elken steen, iederen grashalm. Dadelijk nadat Gaetano in den winkel kwam, heeft donna Elisa zich voorgenomen: "Nu zal ik met hem spreken over Micaela.
Toen Gaetano op deze wijze tegen miss Tottenham uitvoer was ze verrukt, verrukt! Hier was het ware geloof en heilige toorn. Deze jonge man moest kunstenaar worden. Naar Engeland moest hij gaan.
Donna Micaela vroeg zich af of het de maneschijn was, die Gaetano bedwong, zoodat hij haar niet greep en in den Simeto wierp, toen zij de zwarte Madonna lasterde. Hij ging zwijgend en kalm aan haar zijde, maar zij was bevreesd voor hetgeen hij doen zou. Doch hoe angstig zij ook was, zij kon niet zwijgen. Hetgeen zij nu nog moest vertellen, was het vreeselijkste van alles.
Heur haar was grauw, haar gelaatstint bruin en haar oogen waren zwart en rond als paarlen. Zij droeg een kanten sluier op het hoofd, en haar zwarte kleederen waren glad van het dragen, en een weinig vaal, zooals pater Jozefs alleroudste kaftan. Ze maakte het teeken des kruises, toen zij Gaetano zag. "God zij geloofd, hij is een echte Alagona!" riep zij en kuste hem de hand.
Want bij den ingang staat onder een groot steenen baldakijn een beeld van hem, dat men pleegt aan te roepen om iets van de toekomst te vernemen. Niemand voorspelt de toekomst beter dan San Pasquale. Nu gebeurde het, dat juist op den morgen, dat Gaetano van Diamante vertrok, wolken uit den Etna nederdaalden, zoo dicht alsof ze uit stof bestonden, en opgejaagd waren door ontelbare krijgsscharen.
En 't was werkelijk waar, dat Gaetano er nooit over nagedacht had, wat de Etna eigenlijk voor een berg was. Hij had niet geweten, dat hij sneeuw op zijn kruin had, eikenloof in den baard, en wijnranken om het middel en dat hij tot over de knieën in oranjebosschen trapte. En langs den berg stroomden groote, breede zwarte rivieren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek