Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Ik weet den weg, en dan dan ga ik met mijn buit ver van hier en vestig mij als koopman in de eene of andere stad. Ha, wat loopt alles nog goed voor mij af. Ik weet me toch altoos uitstekend te redden, al is het geval ook nog zoo moeilijk. Maar laat ik mij nu naar de sluippoort begeven. Mij dunkt, Vianen zet zijne mannen al in beweging.
Dat krijg je tot "welkom thuis" en morgen zullen we spelletjes doen; maar als je te veel naar de vogeltjes kijkt in plaats van op te letten dan neem ik mijn boek en ga in een hoek onder den treurboom lezen, hoor!" "Ziezoo, het klokje van gehoorzaamheid voor allen, groot en klein. Een, twee, drie naar bed. 't Is een vermoeiende dag geweest." "Ik kruip alléén onder 't laken," zei Leni.
»Adieu! Tot morgen!» »En ik ik ga naar bed!» zei Pieter. »Ik ben doodziek.» »En wat doet de Woeste Gier?» vroeg ik plagend aan Bob. »Loop naar de Mookerheide!» duwde Bob mij toe. »Dank je, dan ga ik liever naar huis,» was mijn antwoord. Zoo gingen wij ieder onzes weegs. Maar pret had ik, dat moet ik zeggen. Hoe ons viertal uit zwemmen ging en doornat thuiskwam.
"Ga uw gang," zeide hij. "Monsieur Helding! en laat ik u niet storen." Ik dacht, de man wil het toch eens hooren; maar daar kwam niet van: hij haalde een cassette voor den dag, opende het pak, dat hij medegebracht had, nam eenige pampieren daaruit, die hij weder bij zich stak, en verborg de rest in de cassette, zonder bij dat alles de minste acht te geven op hetgeen ik voorlas."
Alles leugens en gekheid! Ik houd myn aanmerkingen terug, anders wordt myn boek te dik. Ik wil hier alleen byzeggen, dat die vertelling zoo omstreeks 1843 in de buurt van Padang geschreven is, en dat dit een inferieur merk is. De koffi, meen ik. Voor ik verder ga, moet ik u zeggen dat de jonge Stern gekomen is. Het is een aardig ventje. Hy schynt vlug en bekwaam, maar ik geloof dat hy schwärmt.
"Ga reizen, en gij zult een vriend ontmoeten, die den vriend vervangt, welken gij verliet," zegt een Oostersch spreekwoord. Zoo ging het ook mij. Met open armen werd ik te Burgos ontvangen door vrienden, die mij van harte welkom heetten in hun midden. De reis was niet lang geweest; doch na Victoria zeer warm.
Als je 't goedvindt, ga ik met je mee terug naar "Mon Repos," want dat is toch zeker 't doel van je wandeling, Dokter Abels is met mevrouw Van Vliet naar de kerk, en ik geloof, dat zij dan plan hebben om je af te halen." "Och! dat zou mij spijten. 't Was van morgen zulk prachtig weer, en ik had behoefte eens een wandeling te doen; daarom ging ik zoo vroeg op weg hierheen..."
"En wanneer komt de andere trein van San-Francisco?" "Morgen avond; mevrouw." "Morgen avond; maar dat is te laat. Men moet wachten." "Onmogelijk," antwoordde de conducteur, "als gij mede wilt, moet gij instappen." "Ik ga niet mede," antwoordde de jonge vrouw. Fix had dit gesprek gehoord.
Zij kon nauwelijks het geluk bevatten, dat zij hem terstond zien zou. Maar op het oogenblik, dat de deur weer door den portier geopend werd, hoorde zij een kind geeuwen. Aan dit geluid herkende zij haar zoon en zij zag hem als levend voor zich. "Goed, goed! ga maar heen!" zeide zij en opende de deur. De knaap zat in zijn bed met voorovergebogen lichaam en hield juist met geeuwen op.
Ga dan nu mede, gij wildet immers toch naar mij toe?” Noodgedwongen ging de student Anselmus met den conrector mede. Toen zij het huis binnenkwamen, trad Veronica hun bevallig en keurig gekleed tegemoet, zoodat conrector Paulmann vol verbazing vroeg: „Hé, waarom zoo gesmukt, werd er dan bezoek verwacht? in elk geval breng ik hier mijnheer Anselmus mede.”
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek