Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Wat was Dries veranderd, en niet in zijn voordeel, want hij zag zoo zwart als een neger en zijn kleeren zaten vol roet. "Hu, wat een roetmop," dacht Jan. "Maar ik zal hem wel misrijden, wacht maar. Ik begin het sturen al aardig te leeren. Hola, wat een zwier maakte ik daar! O jé, het kanaal, daar ga ik!"
Haar culminatiepunt heeft zij reeds bereikt. Wanneer ik nu een en ander over enkele der in Europa bestaande groote vereenigingen ga vermelden, maak ik er volstrekt geen aanspraak op volledig te willen schijnen.
Zelfs zuster Poetê dacht aan heel wat anders. Een man naast haar was zoo vast in slaap gevallen, dat hij over haar heen omviel, en haar japon in de war maakte. De goede oude greep haar houten sandaal en begon hem wakker te timmeren. Onderwijl riep ze hem toe: "Och, ga weg, wildeman, beest, duivel, karbouw, hond, verdoemeling!" Zooals te begrijpen was ontstond er een tumult.
Ik zag op: de oude baljuw keek uit het bovenvenster naar den grauwen hemel; mijne moeder en de vrouw van den baljuw weenden; mamsel Westphalen ook; zij had Frits Sahlmann bij de hand gevat, en bij 't laatste ruischen der engelenvleugels, zeide zij: "Frits, mijn jongen, ga naar het slot en trek droog goed aan; Fieken zal je wel je zondagsche kleêren geven."
Het meisje, dat ik met mijn zwaard onthoofdde, was niet sterfelijk. Ga morgen, dit verzoek ik u, met een bediende naar de plaats, waar dit tooneel zich heeft afgespeeld. Als gij het lijk van een meisje vindt, behoeft gij mij het leven niet te benemen, want dan zal ik mij zelf de buik opensnijden".
SILVIA. Ga, rakel uit uw liefste's graf de hare, Of dat er de uwe meebegraven zij! Hij heeft dat niet gehoord.
Ik ga heen als lucht, ik schud mijn witte lokken bij het wegsnellen van de zon, Mijn vleesch wordt damp en drijft weg in sierlijk-gewaaide vlokken. Ik vermaak mij-zelf aan het slijk om er het gras uit te laten groeien dat ik liefheb, Indien gij mij opnieuw mocht wenschen te zien, zie dan naar mij uit onder uwe voeten.
"Als er nu nog een aanmerking komt, doe ik terstond mijn eigen jurk weer aan," besloot ze bij zichzelf. "Ze ziet er werkelijk iets beter uit," zei mevrouw d'Ablong tot Cécile, "vindt je ook niet?" Cécile antwoordde niet dadelijk, maar bekeek Elsje nog eens, met tergende langzaamheid. Toen zei ze: "Ja, wel iets." "Kom Elsje, ga dan nu maar mee...."
Zij stond stil. "Anneke, heb je water gehaald?" "Wou je je gezicht soms wasschen?" vroeg ze bits. Haar hart bonsde in haar. "Liever drinken, als je me laat." "Ga je gang, als je niet sterk genoeg op je beenen staat, om zelf naar den put te gaan." "Lief kindje," zei hij. "Vroeger ben je toch wel liever geweest. Weet je nog wel, toen ze je plaagden met mij?"
"Gij moogt niet binnen komen," voegde zij er bij. "Ga op de binnenplaats wachten". En ziende dat ik geen stap verzette, ging de oude ziel voort: "Alles gaat goed. Ik zal u roepen". De deur werd voor mijn neus gesloten. Ik bleef er stokstijf voor staan, zonder tot het besluit te kunnen komen naar beneden te gaan. Ik hoorde Babet met gebroken stem weeklagen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek