Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Er is niets meer te vrezen!" bleef de alférez schreeuwen. Fray Salvi besloot eindelijk te gaan. Bleek kwam hij uit zijn schuilhoek, en ging de trap af. "De toelisan's hebben den alférez vermoord! Maria, Sinang, naar je kamer. Goed de deur versperren!" "Kyrie eleison!" Ibarra begaf zich ook naar de trap, ten spijt van tante Isabel, die zeide: "Ga niet uit, want je hebt niet gebiecht, ga niet uit!"
"Ik ga ook heen," antwoordde hij zich langer makende, "het gouvernement heeft me noodig om met een vliegende colonne de provincies van gespuis te zuiveren." Fray Sibyla keek hem snel van hoofd tot voeten aan, en keerde hem verder geheel den rug toe. "Is het al met zekerheid bekend, wat er gedaan zal worden met den aanvoerder, 'ons oproermakertje?" vroeg een beambte.
Het meisje groeide op onder de verzorging van tante Isabel, de pater vereerende oude, die wij in 't begin van ons verhaal hebben ontmoet. Ze woonde het grootste deel van 't jaar te San Diego om het gezonde klimaat, en daar vertroetelde Fray Dámaso zijn petekind.
In de schaduw der zware boomen staan banken, die den bezoeker tot rusten noodigen, want het uitzicht is zoo heerlijk, dat men het paleis vergeet voor de omgeving. Terwijl ik mijn blik over het schilderachtig landschap laat weiden, herinner ik mij de beschrijving van Granada, die ik juist heb gelezen in de kroniek van den geschiedschrijver der katholieke koningen, Fray Antonio Agapida.
"Naar de provincie Tabayas," antwoordde deze achteloos. "Wie 't ook erg spijten zal is Maria, wanneer ze 't hoort", zeide Capitán Tiago. "ze houdt van hem, alsof 't haar vader was." Fray Salvi keek hem schuin aan. "Ik geloof, pater", ging Capitán Tiago voort, "dat deze heele ziekte komt van de narigheid die ze op den feestdag gehad heeft."
En dit gezegd hebbende, verwijderde hij zich van 't groepje. Fray Sibyla verontschuldigde zich dadelijk dat hij zulk een teer punt had aangeroerd. Allengs keerde de bedaardheid in 't gezelschap weder. Men praatte opgewekt, ook over den afwezigen gastheer, over wien aardigheden ten beste werden gegeven, iets waar uit zeker weinig waardeering voor dezen sprak. Crisóstomo Ibarra.
Hij groette Capitán Tiago vriendelijk deze wist niet of hij lachen of schreien moest en Linares met een diepe buiging met het hoofd. Fray Salvi stond op, en gaf hem zoo hartelijk de hand, dat Ibarra een blik van verbazing niet kon bedwingen. "Verwonder u niet," zeide Fray Salvi, "ik was net bezig u te prijzen." Ibarra dankte, en trad op Sinang toe.
Heeroom, antwoorde hij, ik kan mijn woord houden, wanneer ik daarmee mijn eer niet bezoedel: ik ben geen overbrenger en ben 't ook nooit geweest; daarom draag ik ook niet meer dan twee sterretjes op mijn kraag." Na nog wat over onverschillige dingen te hebben gepraat, ging Fray Sibyla heen.
"Ga nu op 't oogenblik maar dadelijk!" antwoordde Fray Dámaso sarkastisch, met gebalde vuisten op hem toetredend. "Meent u soms dat ik, omdat ik geestelijke kleeding draag, geen man ben...? Zal ik u soms mijn rijtuig leenen?!" De oneenigheid kreeg een grappige wending, doch gelukkig kwam de dominikaan tusschenbeide.
Het kleine ventje schudde het hoofd, alsof hij Fray Dámaso in 't gelijk stelde of 't niet met hem eens was. De dominikaan vergenoegde zich met iedereen bijna den rug toe te keeren. "Meent u?" kon ten slotte de jongeman heel ernstig vragen, terwijl hij den pater vol nieuwsgierigheid aankeek. "Of ik dat meen? Ik geloof eraan als aan 't Evangelie! De inlander is zoo lui!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek