Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Haar zuur gezicht keek met iets als een verwonderden glimlach naar die vier vroolijke menschen. Zij had nooit geweten, dat de menschen zoo vroolijk konden zijn op de wereld, neen, waarachtig niet! Maar keek Fine wat zuur, ze kreeg toch een pluimpje van Georges: de pasteitjes waren heerlijk, de coteletten heerlijk! Fine kon het, hoor! En Fine verdween, gestreeld, naar haar keuken.
Smit heeft intusschen een erfenis gekregen en nu zal Anna met haar besten vriend gaan trouwen. Hun liefde berust op achting en vriendschap. Zij raadt Sara aan den advokaat Fine Mouche te nemen, maar dan moet ze er gauw bij zijn. Hij is zeer gewild en ijvert voor de rechten der vrouw. Smit ijvert voor de nieuwe psalmberijming. Lieve Willis!
Zeker van zijn slachtoffer ijlde de troll naar Kallundborg met den laatsten steen. "Te laat, Fine!" zei Esbern, en bij dat woord verdween de troll met zijn steen en men zegt dat de boeren 's nachts het gezucht van een vrouw onder den grond hoorden en de stem van den dwerg, die luid schold.
Haar eenvoudige ziel wist, dat er een ander meisje voor haar in de plaats was gekomen, en, haar schort stijf tegen de oogen geperst, overdacht ze gauw, wie 't wezen kon. Martha was 't niet en Mina niet en Aaltje niet en Geusje niet en Fine niet en Sine niet. Wie kon 't wezen? Ze gluurde over den boezelaar. "Wie is 't?" vroeg ze. Hij staarde haar verwonderd aan. "Wat meen je?"
Ten minste, zij verbeeldde het zich en zij gevoelde zich gelukkig met die illuzie, en sprak ernstig over haar drukte, wanneer Marie haar plaagde met haar poppenhuis en met Fine, hare oude zure keukenprinses. Maar Lili liet haar plagen en beijverde zich dat poppenhuis steeds liever te maken, opdat haar Georges er zich behagelijk zou gevoelen.
Mais, écoute donc, comme elle est fine! fluisterde Marie tot Eline, die naast haar stond. Eline echter hoorde niet; zij stond te lachen met Paul en Etienne om St. Nicolaas wiens tabbaard bepaald afzakte en reeds een halve el over zijn voeten golfde, terwijl een blonde reep tusschen zijn grijze lokken en zijn mijter zichtbaar was. Daar verhief St.
De bouquetten werden geschikt en de tafel was allerliefst, als gedekt voor een klein souper, met kristal, zilver en bloemen, Emilie rende naar de keuken. Fine, heb je alles wat je noodig hebt? Ik geloof het wel freule! Ja, ja, het zal wel gaan. Marie, ik ga naar boven. Ik kom straks; eerst mijn andere bouquetten. Emilie vond boven alle deuren open en het gas overal door Marie aangestoken.
Ik heb het wel gezegd, daar zullen ze al zijn, daar zijn ze al! dat komt van je teuten! Er werd gebeld. Zij bleven dralen boven aan de trap, en zagen elkaâr verschrikt aan. En ons rijtuig dat ze natuurlijk zien! riep Marie. Hoe vervelend! Wat moeten we doen? Roep Fine toe nog niet open te maken. Ach neen, het is toch te laat.
Marie, blijf af! riep Emilie en greep haar bij de armen. Blijf van mijn servetten af, zeg ik je! Zij vochten met elkaâr om de servetten in eene stijgende vroolijkheid, toen Fine even aan de deur keek. De lachende gezichten van Emilie en Marie werden als met een tooverslag ernstig. Juffrouw, nog een groenteschaal, als u wil.
Zij is meer gezet dan de twintigjarige convalecente, waarvan wij afscheid namen. Maar is de fine taille verloren gegaan, hals en armen zijn meer gevuld en de sierlijk gevormde handen der vaardige pianiste hebben er niets bij verloren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek