Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
En met pater Jansen... Dien pater Jansen had-i graag 'n hartelyken stomp gegeven. Wat moet men doen om pater te worden, Femke's pater? Als er mogelykheid was op zoo-iets! Met het grootst genoegen zoud-i dan aan Femke uitleggen al wat maar eenigszins dienen kon voor haar zaligheid, en hy wou haar graag 'n zoen geven, elken keer als ze haar "vragen" goed had opgezegd.
Aan den wand by 't hoofdeneind van z'n kribbe heel veel meer was Femke's bedje niet hing 'n krucifix met wywaterbakje van zeer gewonen steen, waarop de bezitster hoogen prys scheen te stellen. Daaraan toch had zy de eenige versiering aangebracht, die van haar hand in 't gansche vertrek te vinden was. Het rustte tegen 'n vierkant schildje van haakwerk, dat op 'n blad karton was gespannen.
Dat heb ik ook gedaan, van zóó klein af. Ik ben 'n vondeling, weetje, en heb mezelf door de wereld moeten slaan. Kan die luie Griet dat ook niet doen? 't Vondelingschap beviel Wouter byzonder. De lust om daarvan iets meer te vernemen, verdreef zelfs den indruk dien 't noemen van Femke's naam in-verband nogal met prinses Erika op hem maken moest. Zou Styntje's vader 'n ryke baron wezen?
Alweer die martelende vragen! Hy gevoelde behoefte om te schreien. En als-i de plaats voor 't kiezen had gehad, waar-i door ontlasting van z'n gemoed z'n wrevel had mogen verzachten tot weemoedigheid... och, dan had-i willen uitschreien aan Femke's borst.
De "heele fatsoenlyke menschen, die schoenen verkochten uit Parys" komen daar niet. Ik ga niet, gilde Femke ... o god, ik ga niet! Ik wil weten, of 't kind ziek is ... Men hoorde boven aan de trap een deur openen. Wouter vertoonde zich, rolde de trap af, viel als een bom op de strydenden, en daarna voor Femke's voeten in zwym.
Men zou kunnen veronderstellen dat in zyn gevoel Femke's naam te liefelyk klonk voor de ooren van Sertrude, Mine en Petró... Neen, neen, neen! Zóó is 't niet geweest. De besten onder ons hebben iets van Petrus, met z'n: ik ken dezen man niet! Juist de besten het meest. Ik zal trachten hiervan iets uitteleggen. Misschien verklaart dit het vertrouwen van Jezus op den apostel die hem verloochende.
Daarom ook die uitnoodiging tot het bezoeken van den Schouwburg, en Femke's voorgewende weigering om meetekomen met Oom Sybrand, die van zyn kant op deze reeds lang afgesproken weigering had voorbereid. Zeker had de dokter haar den wenk gegeven, wanneer ze dan toch ook iets zien wilde van al die pracht en vreemdigheid, ergens anders plaats te nemen dan in 't parterre.
't Was nog al wèl, dat Wouter niet naar juweelen zocht in 't kamertje van de prinses zyner ziel. In-plaats hiervan bemerkte hy dat er nòg een slaapplaats was: 'n "bedstee." Daar sliep zeker Femke's moeder. Tegen een der wanden van 't vertrek was 'n wyde gemetselde schoorsteen, alleraardigst gekleed in Delftsche ticheltjes.
Wouter volgde een der stroomingen, en wel juist die waardoor hy Femke's huisje nader gedreven werd. Toen hy voor de lage omheining stond, die 't erfjen afschutte aan den wegkant, durfde hy niet binnengaan, en daar hy dit niet aan zichzelf bekennen wilde, schoof hy de schuld van z'n beschroomdheid op Ophelia die thuis gebleven was. O, als ik m'n prent maar hier had! zuchtte hy. Dan zou ik zeker ...
En ook had-i zich vroeger vergist in Femke's stem. En in haar toon! Want zie, altyd zoud-i zich hebben voorgesteld dat zy, iets nauwkeurig willende zien in 't donker, zou gevraagd hebben n
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek