Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Favourite, Blachevelle's minnares, de drieëntwintig-jarige, de oude, liep vooruit onder de zware groene takken, sprong over slooten, kroop onverschrokken door struiken en heggen, en voerde haar vroolijke gezellen aan met al het vuur eener boschgodin.
Haar vader was een oude onderwijzer in de wiskunde, een ruw, opgeblazen man, ongetrouwd, die ondanks zijn ouderdom steeds les gaf. In zijn jeugd had hij op zekeren dag gezien, dat het kleed eener kamenier aan een aschbak bleef haken; dit geval had hem verliefd gemaakt. Van deze liefde was Favourite de vrucht geweest. Nu en dan slechts zag zij haar vader, die haar goedendag kwam zeggen.
Favourite hernam: "Ja, ik zou de wacht roepen! Meent ge, dat ik mij zou bedwingen, monster?" Blachevelle wierp zich in verrukking achterover op zijn stoel en kneep hoogmoedig zijn oogen dicht. Etende fluisterde Dahlia, temidden van het rumoer, Favourite toe: "Ge hebt uw Blachevelle dan wel heel lief?" "Ik!
Ik kan hem niet uitstaan," antwoordde Favourite op denzelfden toon, haar vork weder opnemende. "Hij is gierig. Ik bemin het heertje, dat tegenover mij woont. Kent gij hem? een knappen jongen? Men ziet, dat hij veel aanleg tot komediant heeft. Ik ben verzot op komedianten. Zoodra hij te huis komt zegt zijn moeder: "Ach hemel! nu is 't uit met mijn rust. Nu begint hij te schreeuwen.
Favourite, Dahlia, Zephine en Fantine waren vier bekoorlijke meisjes, nog min of meer naaisters, want zij hadden niet bepaald de naald verlaten, die door de liefde een weinig verwaarloosd was; maar zij hadden op 't gelaat nog een overblijfsel van het opgeruimde des arbeids, en in de ziel die bloem der braafheid welke bij de vrouw den eersten val overleeft.
Toda mi alma Es en mis ojos Porque ensenas A tus piernas. Fantine alleen wilde niet schommelen. Van zulke preutschheid houd ik niet, pruttelde Favourite, tamelijk scherp.
Wijs en wijsgeerig zijn, is verschillend; en het bewijs er van is, dat, de kleine ongeregeldheden in haar leefwijze er buiten gelaten, Favourite, Zephine en Dahlia wijsgeerige meisjes waren, en Fantine een wijs meisje was. Wijs! zal men zeggen, en Tholomyès? Salomo zou antwoorden, dat de liefde een deel der wijsheid uitmaakt.
Een der vier werd de "jonge" genoemd, wijl zij de jongste was, en een de "oudste"; deze was drie-en-twintig jaar. Om niets te verzwijgen de drie eersten hadden meer ondervinding, waren lichtzinniger en meer op 't gewoel der wereld verzot dan de blonde Fantine, die zich nog in haar eerste illusiën bevond. Met Dahlia, Zephine en bovenal Favourite was dit het geval niet.
Ik beveel u dus de matigheid in uw begeerten aan. Zoo waar ik Felix Tholomyès heet, is het waar wat ik u zeg. Gelukkig hij, die, wanneer het uur slaat, een heldhaftig besluit neemt, en als Sylla of Origenus afstand doet. Favourite luisterde met de diepste aandacht. "Felix!" zeide zij, "een mooie naam. Dien naam hoor ik gaarne. 't Is Latijn, 't wil zeggen gelukkig."
Wij moeten hierbij voegen, dat de vermakelijke ramp van een stortregen aan dit vroolijke gezelschap ontging, hoewel Favourite bij het vertrek, op moederlijken en matresachtigen toon gezegd had: "de slakken kruipen langs den grond. Een voorteeken van regen, kinderen!" Alle vier waren schoon van schalkschheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek