Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
"Zijt gij zoo rijk, fra Felice?" vroeg donna Elisa. "Dat gaat wel, donna Elisa, dat gaat wel." Hij sloot de oogen een wijle, toen vervolgde hij: "Ik wil het aan alle menschen schenken, donna Elisa." Hij kreeg nieuwe kracht door deze gedachte, weer kleurde een zwak rood zijn wangen en hij richtte zich op zijn ellebogen op.
"Indien ik het testament mag vernietigen," zei de sindaco, "beloof ik u, dat de blinden hun kerk mogen behouden." Het werd stil op de markt. Donna Elisa rees op van haar stoel in de zaal van het raadhuis en klemde zich met beide handen aan de leuning vast. "Hemelsche Vader," zuchtte donna Elisa, "is hij een duivel dat hij het arme volk op deze wijze in verzoeking brengt?"
Het moest haar meer zijn dan alle aardsch geluk en liefde, dat zij zich omgeven gevoelde door Gods genade. Zij wilde niet dat eenig aardsch gevoel haar rukken zou uit deze gezegende geestvervoering. Maar toen zij Gaetano op straat ontmoette, zag hij nauwelijks naar haar en wanneer zij hem trof bij donna Elisa gaf hij haar niet de hand en sprak in het geheel niet tot haar.
In de kerkdeur ontmoette donna Elisa meester Pamphilio's echtgenoote, donna Concetta. "Ach, donna Elisa," zei ze, "nooit in uw leven hebt ge zoo iets vreeselijks gezien. Ge doet beter niet in de kerk te gaan." Maar donna Elisa ging verder. In de kerk zag zij eerst niets anders dan een wolk van stof.
Donna Elisa vroeg een der dragers, wat dit beteekende en hoorde nu wat er gaande was. Men was bezig de kerk Santa Lucia in Gesu te ontruimen. De sindaco en de gemeenteraad hadden bevolen, dat men de kerk in een theater zou veranderen. Na het oproer had men een nieuwen sindaco in Diamante gekregen.
Maar daar fra Felice zich nu beter gevoelde, wilde hij, vóórdat hij over zijn erfenis beschikte, donna Elisa vertellen hoe goed God voor hem was geweest. "Heeft God mij geen groote genade bewezen, door mij tot een polacca te maken?" zei hij. "Ja, dat is een groote gave," zei donna Elisa. "Reeds een kleine, zeer kleine polacca te zijn is een groote gave," zei fra Felice.
Ze hebben ons het licht onzer oogen opnieuw ontnomen." Donna Elisa's hart werd zoo warm, alsof er gesmolten lava over stroomde. Het was stellig een groot onrecht, dat men dezen ongelukkigen aandeed. Toen ging donna Elisa naar don Matteo. "Uw Hoogeerwaarde," zei ze, "heeft u gesproken met den sindaco?" "Ach, ach, donna Elisa," zei don Matteo.
Op 't laatst wordt donna Micaela ongeduldig. Zij grijpt haar bij den arm en schudt dien. "Maar donna Elisa, donna Elisa." Donna Elisa hoort haar niet; ze jammert maar steeds. "Wat zal ik doen, wat zal ik doen?" "Maar maak dan de arme vrouw, die hier ligt, tot de echtgenoote van uw zoon, donna Elisa!" Donna Elisa ziet op en aanschouwt een bekoorlijk stralend gelaat!
Ja, Gaetano zou misschien geen Madonna naar dit gelaat willen snijden of schilderen, want daarvoor was het te bleek en te mager, maar men moest wel gelooven, dat onze lieve Heer wist wat hij deed, toen hij deze oogen niet in een gezicht zette, dat rond en blozend was. "Toen donna Elisa haar kuste, had zij het hoofd op haar schouder gelegd en een paar korte snikken hadden haar lichaam doorschokt.
En er waren slechts steenen, geen enkele grashalm! Wat had Gaetano nu wel van de lava gedacht? Donna Elisa vermoedde, dat hij meende, dat de lava zoo vlak en glad langs den Etna stroomde, als die op straat ligt. Maar in den Etna was zooveel tooverij. Kon hij begrijpen, dat alle slangen en draken en heksen, die in de kokende lava lagen, er mee uitstroomden, wanneer er een uitbarsting was?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek