Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
"Ik had vergeten, dat de dooden nog geld bezitten." "En hij zond zijn dienaar naar de Kapucijners om alle munten uit den mond der dooden te nemen." Hier eindigde de oude meester Pamphilio zijn verhaal. En nu wendde donna Concetta zich met van toorn fonkelende oogen naar donna Micaela. "Gij zijt het die met het paard uitgaat," zei zij. "Ben ik dat? ik?" "Ja, gij donna Micaela.
Ik weet, wat de vrouw van een groot man past, donna Micaela." Donna Concetta zweeg, want de voorname dame keek haar aan met een blik, zoo vol afgunstig verlangen, dat zij medelijden met haar gevoelde. God ja, er bestond ook verschil tusschen mannen, don Ferrante of meester Pamphilio!
Donna Concetta kwam hem te hulp. "Meester Pamphilio," zei zij, "verhaal donna Micaela van Guglielmo den Slechten." En meester Pamphilio vertelde: "Donna Micaela, weet ge, dat er eens een koning in Sicilië heerschte, die Guglielmo de Slechte heette? "Hij was zoo gierig, dat hij zijn onderdanen al hun geld ontnam. Hij beval dat allen die gouden munten bezaten, hem die moesten afstaan.
Maar donna Concetta, die iederen roman van buiten kende, ontnam meester Pamphilio nooit het woord. Zij gaf den toehoorders een teeken dat zij moesten wachten tot zijn stem terugkwam. Als echter zijn geheugen hem ontrouw werd, deed donna Concetta, alsof ze een steek liet vallen; dan bracht zij haar kous bij de oogen en daarachter wierp zij hem het woord toe, zoodat niemand het kon merken.
Binnenshuis heerscht groote drukte, maar de arme buitengeslotenen kunnen niets anders doen dan wachten en wachten. Ze staan den geheelen dag voor donna Elisa's deur. Daar staan donna Emilia en donna Concetta, vroeger bestond er niet veel vriendschap tusschen haar beiden, maar heden staan ze naast elkaar te treuren. Vele angstige oogen turen door het winkelraam van donna Elisa's huis.
Gij zijt een spion der rijken, gij wordt betaald door de regeering. Die bloedzuigers in Rome hebben u betaald." Donna Micaela wendde zich van haar af. "Ik kwam om met u te spreken, meester Pamphilio," zei zij tot den grijsaard. "Maar ik ben het, die u antwoorden zal," viel donna Concetta haar in de reden, "want het is een onaangename zaak, en die moet ik op mij nemen.
Toen sloeg zij donna Concetta gade, meester Pamphilio's echtgenoote, die op de estrade aan zijn voeten zat te breien. Zoo lang meester Pamphilio sprak, bewogen donna Concetta's lippen zich. Zij had zijn romans zoo dikwijls gehoord, dat zij die van buiten kende en de woorden zei, vóórdat ze over meester Pamphilio's lippen kwamen.
En allen wisten, dat hoewel donna Concetta de romans misschien mooier had kunnen verhalen dan meester Pamphilio, zij dat nooit zou willen doen. Niet slechts omdat dit onpassend was voor een vrouw, maar ook omdat dit haar nooit zulk een genot kon zijn als haar geliefden meester Pamphilio te hooren vertellen. Toen donna Micaela zoo keek naar donna Concetta, verzonk zij in droomen.
In de kerkdeur ontmoette donna Elisa meester Pamphilio's echtgenoote, donna Concetta. "Ach, donna Elisa," zei ze, "nooit in uw leven hebt ge zoo iets vreeselijks gezien. Ge doet beter niet in de kerk te gaan." Maar donna Elisa ging verder. In de kerk zag zij eerst niets anders dan een wolk van stof.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek