Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Eergisteren, op den trouwdag, droeg je vader de kosten. Gisteren je oom de kruidenier en vandaag is alles voor mijn rekening en ik zal den burgers van Almedo een schouwspel van mijn vinding geven. Het einde zal het werk bekronen.
"Ze moesten van avond tot over tienen spelen, maar ik was voor negenen klaar en toen ben ik hierheen gegaan." "Ik ben blij, dat ik ze eergisteren nog heb gezien en jou vandaag. Luister eens, Dorus! Kom heel dicht bij mij; 't spreken is mij zoo moeielijk. Als ik dood ben..." "O neen! spreek zoo niet: je zult beter worden."
Alles was vergeten en we leken verliefden van eergisteren. Toen wij van elkaar gingen, zeide zij: Er is een feest te Cordova; ik zal het bijwonen en te weten komen wie er met geld vandaan gaan en dan zal ik je waarschuwen. Ik liet haar vertrekken. Toen ik alleen was dacht ik over dat feest en over de veranderde stemming van Carmen.
Hij maakte natuurlijk geene zwarigheid, reisde dadelijk op mijn verzoek naar Rhagae terug, en kwam eerst eergisteren heimelijk binnen Babylon, als wanneer ik hem in mijn huis eene schuilplaats bezorgde. »Intusschen was Bartja uit den strijd teruggekeerd. Nu kwam het er op aan de ijverzucht van den koning opnieuw te doen ontbranden, en de Egyptische met een enkelen slag te doen vallen.
Gisteren nog, herinnerde hij zich, of anders eergisteren, was het medaljon op de gewone plaats bevestigd geweest; doch het was verdwenen, en thans hield hij het, daar viel niet aan te twijfelen, in zijne hand. Hij bezag het eene wijl aan de voor- en achterzijde, nam toen het papier nog eens op, waarin het gewikkeld was geweest, en herlas met aandacht de daarop door Lidewyde gestelde woorden.
»Ach ja, 't is wel vriendelijk van je, Dorus, om dat te zeggen, maar eergisteren zijn Vader en Moeder voor den Officier van Justitie geweest, en die heeft hen ondervraagd, en zij konden best aan hem merken, dat hij niet aan hunne onschuld geloofde. En 't is ook waar, dat zij den schijn tegen zich hebben, dat moet ik zelf zeggen. Ik geloof, dat het slecht zal afloopen, Dorus.»
Eergisteren heb ik wel dertig stekelbaarsjes gevangen. Twee leven er nog, die zwemmen thuis in de waschtobbe." Zoo iets stond den twee jongens aan en het was geen kwartier later, of ze waren alle drie bij de sluisdeuren. Die sluis was in 1784 gemetseld, en hoewel de deuren in dien langen tijd vast wel vernieuwd zullen zijn, toch waren ze niet te best meer.
Nou ja, antwoordde ik, dat kan misschien nog wel eens gebeuren ... of zoo iets. MEVR. ALVING. En verder? OSWALD. Ik had natuurlijk de heele zaak vergeten; maar toen ik haar eergisteren vroeg of zij niet blij was dat ik nu zoo lang thuis zou blijven.... MEVR. ALVING. Ja? OSWALD. ... toen keek ze mij zoo wonderlijk aan, en vroeg toen: maar wat komt er dan van mijn reis naar Parijs?
"Ik heb hem eergisteren ontmoet," vertelde een oude vrouw. "Zijn voorhoofd was toen diep gerimpeld." De aankomst van twee andere personen maakte, dat de oude vrouw niet voortging. "De schoonzuster van den hetman," fluisterde men van alle kanten. "Mefodijewna," zei er een tegen den ouden zanger, terwijl hij hem aanstiet. Al had men hem dit ook niet gezegd, dan zou deze dat toch wel vermoed hebben.
In haar tweeden brief, den morgen na de danspartij bij de Middletons, schreef zij: "Ik kan je niet zeggen, hoe het mij spijt, dat je ons eergisteren niet hebt thuisgetroffen, en hoe het mij verwonderd heeft, geen antwoord te ontvangen op een briefje, dat ik je meer dan een week geleden geschreven heb. Elken dag, van uur tot uur, verwachtte ik iets van je te hooren, en nog eerder je te zien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek