Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
Haar echtgenoot, haar zoon, miss Alice Stannard, die op het punt stond haar dochter te worden, Dy, Zermah en Mars omringden haar en gevoelden zich tevreden en gelukkig.
Daar was zijn tweede kind, de kleine Dy, geboren, vijftien jaren nadat hij zijn intrek op Castle-House genomen had. Master James Burbank was toen zes en veertig jaren oud. Hij was een man van een ijzersterk gestel, die aan den arbeid gewoon was en zich niet spaarde, wanneer het gold het goede voorbeeld te geven. Men wist dat hij een geestkrachtvol karakter had.
Daar achter die rietstengels, die biezen, die dichte strooken van rhisophoren, met hunne lucht- en steltwortels, waren de kleine Dy en Zermah aanvankelijk gevangen gehouden geworden. Daar was het, dat Texar en zijne medeplichtigen haar gedurende meer dan veertien dagen zoo geheimzinnig verborgen hadden gehouden, dat geen spoor van hunne misdadige ontvoering achtergebleven was.
La destruicte France! Par qui? Par vous. Comment? En tous estats. Tu mens. Non fais. Qui le dit? Ma souffrance. Que souffres tu? Meschief. Quel? A oultrance. Je n'en croy rien. Bien y pert N'en dy plus! Las! si feray. Tu perds temps. Quelz abus! Qu'ay-je mal fait? Contre paix. Et comment? Guerroyant.... Qui? Vos amys et congnus. Parle plus beau. Je ne puis, bonnement."
»Maar... waar zou de kleine Dy zijn?" vroeg zich de trouwhartige kleurling af. »En waar Zermah? Die had moeten raden, dat haar echtgenoot op Camdless-Bay aangekomen was, dat hij binnen het woonhuis was, dat hij zijne vrouw wachtte, met ongeduld wachtte..." Zijn hart kneep te zamen. Een onuitsprekelijke angst overviel hem.
De vastigheden langs de zeekusten eens bezoekende, gaf hy die van Ezonstad een waarschouwinge, om voor de Noormannen een waakend oog in 't zeil te houden, zeggende: Wacht jimme fen dy noordere oord: Uit dy grims herne komt alle qwaed foort . En overleed in dit zelve jaar, nalaatende eenen zoon, genaamt Igle Gaalema.
Wat ging het hun aan, dat zij het vreeselijke lot niet meer te duchten hadden van in hunne handen te kunnen vallen? Dat alles liet hen koud en gevoelloos. Een vreeselijke ramp had hen getroffen, die hen gevoelloos voor alles maakte. De kleine Dy was in de macht van Texar! Ziedaar, wat miss Alice met horten en stooten en meermalen afgebroken door zuchten en snikken verhaalde.
Ik zal wel zorgen, dat er over het vergoten bloed recht gesproken worde!..." »Wellicht is het thans te betreuren," zei Edward Carrol, »dat mevrouw Burbank, miss Alice, de kleine Dy en Zermah Castle-House verlaten hebben." »Wat bedoelt gij?" vroeg James Burbank. »Ja, ik weet wel, dat onze toestand toen vrij benard was... Toch zou ik het thans wenschelijk achten, dat zij weer bij ons waren."
Zermah's zorgen strekten zich dus alleen over het kind uit, dat helaas! onophoudelijk er op aandrong, om naar hare moeder gebracht te worden, of haar ten minste weer te zien. »Mama?.. Waar is mama?" kreet de kleine Dy. »Zij komt!" antwoordde Zermah. »Maar wanneer?" »Straks of morgen." »Hoe weet gij dat, Zermah?" »Ik heb tijding ontvangen, lieve." »En papa?" »Uw papa... Die zal ook komen, Dy.
Zermah begreep, toen zij dat antwoord vernam, dat er nasporingen naar haar en naar de kleine Dy gedaan waren. Maar door wien? Dat wenschte zij te vernemen. »Hoe zijt gij dat te weten gekomen?" vervolgde Texar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek