Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij trok zijn degen en ik mijn sabel. De oude pakte mij bij den arm en de luitenant gaf me een slag op het voorhoofd, waarvan ik nu nog het litteeken draag. Ik week terug en wierp Dorothea met een stomp van den elleboog omver; en toen de luitenant mij achterna zette hield ik hem de punt van mijn sabel voor, zoodat hij er in bleef steken.
"Ik ben geen priester, schoon ik het gewaad eens priesters draag." "Priester, of leek," antwoordde Ulrica, "ge zijt de eerste, dien ik sedert twintig jaren zie, welke God vreest, of den mensch acht, en wilt ge mij aan de wanhoop overlaten?" "Heb berouw," hernam Cedric. "Bid en doe boete, en ge zult gehoor vinden. Maar ik kan, ik wil niet langer bij u blijven."
"Dat is toch een naam, die mij voor u minder gepast voorkomt." "Ik draag hem toch gaarne," zeide zij, "ieder kind noemt mij zoo; altijd hebben de dochters uit ons huis dezen bijnaam gehad; 't zij lompenmolenaars Grietje, of Mina, of Lisette "
Ik wilde graag een vijand gaan bedreigen, doch zie slechts goede vrienden om mij heen, en de sergeant zegt »vent kijk naar je eige,« »Je grootste vijand is je stijve been!« Ik vraag niet meer, het is niet goed te vragen, en draag leergierig dus mijn Landstorm-lot. Wanneer ik vraag of ik een zwaard mag dragen, dan ga ik een-twee-drie in het cachot. Conclusie.
Tante is door den schrik zoo ziek geworden, dat zij het waarschijnlijk niet te boven zal komen. "'Nu broeder, jij bent er ingevlogen.... Jij moet nog met praatjes van eerlijkheid en gerechtigheid aankomen; bijna draag je zelf ketenen. "En de landeigenaren! Die juichen van verrukking. Wees zoo goed, als gij met Perowski, Alex.
Hoe ligt ge dan zoo jammerlijk vertreden, Gij, die zoo wijs waart, in uw droefheid neer 'k Bid u om Godes eer: Weer uit uw kranken geest zoo bittre smart; Draag niet den dood in 't hart, Noch toon, als hadt ge hem alreeds geleden, Zoo bleek gelaat. God riep haar, maar juist nu, Is ze eindlijk, en van uur tot uur, bij u.
Maar breng vooral den sleutel weêr mede, en draag het doosje heel voorzichtig, dat de dropjes niet op den grond rollen. Je bent nu wel groot genoeg om zoo iets klaar te spelen." Met majestueuze langzaamheid, het sleutelbosje voor zich uit houdende, stapt hij weg. "De kast is goed gesloten. Ik heb het doosje stevig dichtgedrukt en er nog een papier om heengedaan", stelt Prop me gerust.
Toen wij den rand daarvan bereikt hadden, riep Brétignot mij een oogenblik alleen en zei: »Draag je geweer nu goed, zoo schuins vooroverhellend met den loop naar den grond gekeerd en doe je best om niemand te dooden." »Ja, ik zal mijn best doen," antwoordde ik, zonder mij door deze belofte te willen verbinden. »Maar tot wederdienst bereid, niet waar, waarde vriend?"
Gezag draag ik heel moeilijk, tenzij natuurlijk moreel gezag. Hiermede heb ik u dus een paar voorname factoren van mijn aanleg opgenoemd: de vereenzaming van het kleine kind, vooral na het sterven van mijn vader, die het gemoed verdiept heeft en leidde tot al te vroeg ontwaakte sensualiteit; en den oneindigen dorst naar kennis. En dan, mijne fancy.
Minuccio ging een zekeren Mico van Siena opzoeken, een goed rijmer van dien tijd en overreedde hem op haar verzoek het volgende lied te maken: Liefde, ga en ijl tot mijn Heer, Spreek hem van de pijnen die ik draag: En zeg hem, dat ik sterven zal, Als mijn begeerte door vrees blijft verborgen.
Woord Van De Dag