Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Op zekeren avond dat Donerie weer een bezoek aan "haar ouders" bracht, sprak zij zelfs met eenige belangstelling over den naderenden zomer, over den muzikalen toestand van Romphuizen, over Donerie's lessen, over zijn eigen studie, en nam het aanbod gretig aan om hem een stuk van eigen compositie te hooren spelen, een cavatine, die hij op den dag van haar terugkomst in Romphuizen gemaakt had.
"Om papa maar dadelijk te toonen dat ik mij zoo veel sterker gevoelde," herneemt Coba: "ging ik terstond naar de piano en zong het stuk van.... Donerie je weet wel dat erg sentimenteele als een lijster. Niewaar tante?" "Ja bespottelijk, terwijl ze gisterenavond alleen bij 't hooren van eenige piano-accoorden uit de verte, reeds geheel van streek raakte."
In weinige oogenblikken heeft Herman Donerie nu een secretaire en een binnenkastje ervan geopend.
Toen hij van 't geluk sprak 'twelk dokter Helmond met zijn geliefde "te gemoet ijlde", in vergelijking van een lijdend herstellen zooals van den majoor Kartenglimp of een doodelijk ziekbed, waaraan zooals hij vernam de muziekmeester Donerie gekluisterd was; toen hij die weelde des echtelijken geluks, in tegenstelling van zooveel lijden op dit "werelddeel" had geteekend, toen heeft hij haar zien verbleeken en ontroeren.
O, 't was wel zeer vriendelijk van mijnheer Donerie, dat hij daarvoor nog eens aankwam; maar waarlijk, zij had niets bijzonders aan familie of bekenden te zeggen. Hoe gaarne zou zij gezien hebben dat mijnheer Donerie hier ook van de partij had kunnen zijn; maar.... altemaal haute volée. Men was enorm lief voor haar.
Mijnheer Donerie is, zooals ik vernam, na den dag van je trouwen weer veel erger geworden, en om nu alles voor papa heel natuurlijk te maken, zal ik wel zorgen dat Biermans bij mijnheer Donerie zijn congé krijgt, of zelf verklaart een consult met je te wenschen.
Van Hake heeft het ingezien, en niet zonder ontroering zegt hij: "Dat schijnen oude composities van mijn besten vriend te zijn." "Van....?" "Van Donerie juffrouw. Waarschijnlijk hechtte hij er geen waarde aan en bleef het boekje hier liggen." "Och-kom. Men zou het dus wel eens kunnen meenemen? Die ééne melodie komt me toch zóó bekend voor.... zoo fameus bekend.... dat ik ze graag eens zou spelen!"
Als mijnheer Donerie ziek is dan kan ik vanzelf geen les nemen en is dit, zooals je wél zegt, een geschikte vacantietijd. Is.... Je wilt nog thee? Is.... se wat ik wou zeggen, ah is mijnheer Donerie ernstig ongesteld? 't Zou me niemendal verwonderen als die man eens erg ziek werd. 's-Winters kleedt hij zich onverstandig dun; bijna nooit een overjas aan. Zeker een zwaar gevatte kou....?"
"Sedert een paar dagen was ik een weinig van streek dokter;" antwoordt de aangesprokene die zich in zijn ledikant heeft opgericht en met de eene hand de gordijn terzijde houdt, terwijl hij met de andere zich langs het bleeke gelaat en vervolgens langs de glanzig zwarte krulharen strijkt. "Hebt u dokter Biermans al gehad menheer Donerie?" "Nee dokter, pardon; 't heeft niet zooveel te beteekenen.
Prebeer die stoelen maar eens, ekfetief paardenhaar! Onderwijl zal ik toch is eventjes kijken of ie nog slaapt. Och als 'et maar rust was!" Na deze woorden verlaat vrouw Krul het zooeven binnengetreden vertrek; ontdoet zich op het portaal van haar pantoffels, en gaat op de kousen het slaapkamertje van Donerie in. Jacoba is alleen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek