Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Reeds in het eerste uur na hun aankomst, kreeg hij aan Donerie's sterfbed de zekerheid dat zijn kunst op den armen lijder niets meer vermocht; en nog in datzelfde uur bevond hij zich in de woning van zijn oom, waar hem een nieuwe teleurstelling wachtte.
Werke hij dan in reiner oorden, naar des Almachtigen welbehagen, ook hier zal zijn geest wonen, ook hier zal hij met ons leven. Amen! Amen!!" En na deze woorden, op diepgeroerden toon gesproken, valt het koor in, en zingen Donerie's vrienden: VROUWEN. Nog was zijn lente niet gevloden, Toen hem des maaiers sikkel trof.
"En die steen.... dat is....?" zuchtte Eva. "Ja dat is ons nieuwe graf;" bevestigde Coba: "Daar rust nu die goede August, in de schaduw van Donerie's monument." Eva sprak niet. O, dat woord moest haar ziel wel treffen: "In de schaduw van Donerie's monument!" Jacoba zweeg mede. Zij had haar doel bereikt.
Maar Goddank! op dien morgen van regen en storm, toen heeft ze in de kerk toch gehoord dat Donerie's kracht niet was gebroken. Heerlijke dag van Helmonds trouwverbond: Hermans volle orgeltonen zijn als koele droppelen gevallen op den dorstenden bodem van haar hart. Ja, die dag was haar een dag van zegen: ze kon haar vrienden een blij gelaat toonen.
Op den drempel der voorkamer, starend in de richting der deur van Donerie's slaapvertrek, staat ze met het hoofd voorovergebogen en zich vastklemmend aan den deurpost. O God! zóó erg heeft ze niet gedacht dat het wezen zou. Daar moet aanstonds, aanstonds hulp komen: een professor uit Utrecht! O, dat is een vreeselijke ijlkoorts. Hoor: "Laat mij!! Laat los!!" zoo klinkt het: "Ik wil haar grijpen!
En, wie zou men nu eerder tot beschermvrouw van dat prachtige Weeshuis hebben gekozen, dan de weduwe van den man wiens naam de stichting droeg, en die voorzeker zooveel ze kon, haar kracht eraan zou willen wijden! Maar nog een ander monument mocht de stad Romphuizen in datzelfde voorjaar ontvangen. 't Was het monument op Donerie's graf.
Zonder den schijnbaar kalmen pleegvader te doen bemerken dat diens onrust over Jacoba de oorzaak van hun overhaaste terugkomst is geweest; voorgevend dat Donerie's hoogstgevaarlijke toestand hem er toe besluiten deed, heeft August getracht den geliefden oom al aanstonds zooveel mogelijk gerust te stellen, door, bij het terugzien en ondervragen van Jacoba, een zoo luchtigen toon aan te slaan als de omstandigheden het gedoogden.
Hij zal zich uit zijn woning verwijderen zonder dat iemand het bemerkt. Eva zou hem weerhouden. Maar, hoe komt hij erheen? Ha, hij heeft immers een rijtuig besteld. Ja hij herinnert het zich: Bus was zooeven hier en.... Bus heeft hem tweehonderd gulden gegeven die hij verloren had; en dat geld.... O Goddank, dat hij het zich mede herinnert: Donerie's monument!
"Ik geloof niet dat het veel te beteekenen had. Hoofdpijn. Wel mogelijk gevatte kou;" antwoordt Helmond zonder er veel bij te denken, want hij meende zeer goed te bespeuren dat Coba naar Donerie's ongesteldheid informeerde terwijl geheel iets anders haar vervult. "Ik begrijp niet waar pa blijft;" zegt Coba terwijl ze opstaat en met afgewend gelaat zich voortspoedt naar de deur. "Coba! Jacoba!"
Donerie's ziekte komt in zooverre goed zegt pa, dat ik nu aan geen muziek kan doen. "August, ik tel de uren, de minuten. De koorts verheft zich..... Uwe Jacoba."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek