Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Wij, schoolmeesters, hebben daar ook zoo'n handje van. Dan zeggen we zelfs: »Toe jongens, lach die domkop eens uit, die kent nog niet eens de tafel van zes!" En dan geven we het domme kind prijs aan de harde bespotting zijner medescholieren. »Die domkop!" Wie is de domste van de twee, hij, die de tafel van zes niet kent, of wij, die het kinderhart niet kennen?
"Domkop, gij wilt immers den doode in de rivier werpen, en ge hebt een steen en een touw noodig, anders drijft hij boven." Jean Valjean nam het touw. Er is niemand, die soms niet iets werktuiglijk aanneemt. Thénardier knipte met de vingers alsof een plotselinge gedachte bij hem opkwam. "Maar, hoe hebt ge gedaan, kameraad, om ginds uit den modderpoel te komen? ik heb er mij niet in durven wagen!
Witse had een knappen, oppassenden jongen, den roem van alle scholen, en daarna een sieraad der academie; terwijl de zoon van mijnheer en mevrouw Van Hoel een eigenzinnige domkop was, waar niets van was te maken, en die zich, tot jaren van onderscheid gekomen, al spoedig als een losbol onderscheidde en naar de Oost was gezonden, omdat men niet wist wat er hier mee uit te richten.
He, vertel eens, Tschikine, hoe jij, toen je met verlof was, thuis den toon aangegeven hebt, zeide Maximoff lachend, terwijl hij mij aanzag, alsof hij wilde zeggen: Wilt u ook niet eens graag een domkop hooren? Welken toon, Fedor Maximowitsch? vroeg Tschikine, van terzijde een blik op mij slaande, maar, dat weten ze immers al? Ik vertelde hoe het er in den Kaukasus uitziet. Ja, ja... Maar hoe?
»Domkop, ellendeling, die ik ben!" riep Piet met tranen in de oogen, terwijl hij zich voor het hoofd sloeg; »ik had die snaar niet moeten aanroeren, ik had bescheidenlijk moeten wachten tot uw tijd van confidenties dáár was. Vergeef mij!" En hij bood hem de hand, die Frits nam en hartelijk drukte.
Waar daalt het? In de putten. En in de gang? Dat zal wel gebeuren; geduld slechts. Zeg, Bergounhoux, viel Carrory hem in de rede, met de tegenwoordigheid van geest en de gevatheid, die alles kenmerkte wat hij deed, als de maatschappij failliet gaat, zooals die van den meester, dan heeft uw vrouw niets. Wilt ge wel eens zwijgen, domkop, de maatschappij is rijk.
Maar toen zij buiten waren, en de grendel weder op de poort geschoven was, begonnen zij spottend te lachen, en Old Firehand hoorde de woorden: "Domkop! waarom laat gij ons loopen als wij tramps zijn. Tel maar eens goed met ons hoevelen wij zijn! Wij zullen met uw handjevol verdedigers korte metten maken. Binnen een kwartier zijt gij allen opgeknoopt!"
"Wel, Fry.... ouwe jongen!.... dat zou je genoegen doen, niet waar?" had de kok gevraagd. "Wat?" "Eens te gaan kijken, wat daar al zoo boven omgaat!" "Neen, waarachtig niet!" "Wat, niet?" "Ik zal niet gaan.... Ik weiger bepaald!..." antwoordde de domkop, die al die dwaasheden voor goede munt opnam en niet begreep, dat de oolijke Gasconjer hem voor den gek hield. "Waarom, Fry, wil je niet gaan?"
Hoor mij, Rebekka," vervolgde hij met vuur; "gij hebt eene betere kans op leven en vrijheid, dan gindsche schurken en die domkop zich verbeelden. Stijg achter op mijn paard, op Zamor, het dappere ros, dat zijn ruiter nooit teleurstelde. Ik heb het in een tweegevecht met den Sultan van Trebizonde gewonnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek