Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Om Dina recht te doen moeten wij zeggen, dat zij op geregelde tijden vlagen van zindelijkheid en orde had, die zij hare "opruimtijden" noemde.
JOHAN. Nou, ze zijn in elk geval niet zoo slecht als ze hier denken. Daar hoeft u niet bang voor te zijn. DINA. U begrijpt mij niet. Ik zou juist willen dat ze niet zoo fatsoenlijk en braaf waren. JOHAN. Niet? En hoe moeten ze dan zijn? DINA. Ik zou willen dat ze natuurlijk waren. JOHAN. Jawel, jawel, dat zijn ze misschien juist wel. DINA. Dan zou het goed voor mij zijn om er heen te gaan.
»In de keuken, mevrouw..... het zat op de tafel..... En het sprong in eens op me aan en wou me bijten....« Dina's beenen trilden nog van den schrik. »Ik zal eens even gaan kijken,« zei mevrouw. »Wat is mevrouw toch dapper,« dacht Dina. Ze liep achter haar meesteres aan naar de keuken toe. En toen ze daar kwam.... Daar stond mevrouw te lachen, en Nel lachte, en Kee lachte....
Als een of ander gedeelte van een diner mislukte, waren daarvoor altijd vijftig ontegenzeggelijk goede redenen; het was onloochenbaar de schuld van vijftig andere lieden; welke Dina met onbarmhartigen ijver bekeef. Doch het was zelden dat er iets mislukt kon heeten van hetgeen door Dina naar de tafel werd gezonden.
"Ik zou blijde zijn als ik het zag, dat zou ik. Dan zoudt gij ook verlangen, zooals ik, naar een droppel om uwe ellende te vergeten." "Kom, Prue," zeide Dina. "Laat uwe beschuitjes zien. De juffrouw zal ze betalen." Ophelia nam er een paar dozijn van. "Daar zijn nog eenige loodjes in de gebarsten kan op de bovenste plank," zeide Dina. "Klim eens op een stoel en geef ze haar aan."
DINA. Niemand; ze zeggen nooit iets. Waarom? Ze pakken me allemaal zoo voorzichtig aan alsof ik breken zou als.... O, wat haat ik die goedhartigheid! R
"O! 't Is beter, 't is veel beter," zeide Charlotte, toen zij hare moeder in de gang ontmoette: "Zij praat weer. Ik hoorde van Dina dat die Smits er zoo'n drukte van had. Och die dokters! hoe meer visites hoe liever!" Mevrouw Van Tal ontdeed zich intusschen van hoed en sjaal, en begaf zich toen naar hare dochter.
De keuken was een ruim vertrek met een vloer van gebakken tegels, en een grooten ouderwetschen schoorsteen, die aan ééne zijde den geheelen muur besloeg; eene inrichting, welke St.-Clare vruchteloos gepoogd had door eene nieuwerwetsche kookkachel te doen vervangen. Hij had het onmogelijk bevonden Dina zoover te brengen.
DINA. Neen, dank u ... liever niet. Mevr. R
Dat is een electrische schel en als je hierop drukt, komt Dina terstond bij je en zal zij je brief naar de post brengen. We moeten maar wat vroeg koffiedrinken vandaag; dat ga ik van middag met je naar den kapper en de naaister en zoo verder. Denk er aan dat je de groeten van mij doet aan grootmoeder en haar vraagt, of ze ons eens gauw bericht stuurt hoe het met haar is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek