United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Tom sloeg dit dametje langen tijd gade, eer hij het waagde een stap tot nadere kennismaking te doen. Hij wist eenvoudige middelen genoeg om de gunst van kinderen te winnen en hen tot zich te lokken, en besloot nu met voorzichtig overleg te werk te gaan.
Spoedig werden zij echter in deze hartverheffende pligtsbetrachting gestoord, daar de conducteur binnenkwam, en het gezelschap verzocht in de rijtuigen te klimmen, die hij te Frauenfeld had opgeloopen. "Maar, conducteur! staat mijn hoedendoos nu wel regt?" roept het dametje, dat niet van ongelukken hield. "Best, dame! en de mutsen, die er uitgevallen waren, heb ik er zelf weêr ingepakt."
Het is maar honderd menschenstappen hier vandaan.» «Ja, laat haar maar eens bij hem komen!» zeiden de oudjes. «Hij heeft een klissenbosch, zij maar een boom.» En nu haalden zij het kleine dametje. Het duurde acht dagen voordat zij kwam; maar dat stond juist deftig, en daaraan kon men zien, dat zij van de rechte soort was. Daarop hielden zij bruiloft.
"Dus zij is binnen?" viel Elsje hem haastig in de rede en zonder zijn antwoord af te wachten, liep ze de smalle gang door en de kamer achter den winkel in. De kruidenier volgde haar terstond. "Lieve tijd, wat is dat?" riep zijn vrouw, ontsteld van haar stoel opspringend, toen ze Elsje zag. "Wat moet dat jonge dametje hier, Gerrit? En in die dunne kleeren...."
Ja, ze was niet eens verdrietig, dat de boerenvrouw haar balkleedje wat verkreukeld had en dat wil wat zeggen voor een dametje als Hilda. Maar wat zou ze doen. Ze kon toch moeilijk van 't bal thuis blijven.... En ze had toch ook weer zoo te doen met het arme oudje, dat alleen voor haar de reis gedaan had. "Hoor eens," zei ze vriendelijk, "ik weet wat!
Het waren allen zeer talentvolle artisten, musici, acteurs, schilders, allen miskende genieën. Het oude dametje vertelde Eline honderd uit over opera's, rollen en panorama's, die zij geschreven, gecreëerd en geschilderd hadden. Hun roem zou weldra de wereld doorklinken; zij zou ze beschermen.... Eline gevoelde iets, alsof al die miskende genieën haar omsingelden.
"Ach, conducteur! laat er mij maar uit, want ik houd niets van ongelukken!" riep een dametje. "Ik ben dood!" schreeuwde een Franschman, met drift uit de cabriolet springende.
Ik heb te Rome ook eens met de Regio carriëro omgelegen; maar toen waren al de reizigers er om koud, behalve ik." "Gij alleen over?" zei de Franschman: "dat was jammer." "Ik hoop dat de conducteur nu maar oppast en mijn hoedendoos regt houdt," riep het dametje; "anders zijn al mijn mutsen verkreukt."
"Neem nog 'n stukje vleesch; dat vorige is al lang verteerd bij zooveel beweging." "Verbeeld je toch, dat iemand ons zóó eens zag," proestte Else 't opeens uit, die in Den Haag altijd 't keurigste dametje van de wereld was, en nu de neerzakkende haren vergeefs in de hoogte trachtte te houden. "En wat zouden ze thuis zeggen," zei Go, 'n beetje peinzend, zich op 't lage stoeltje neerlatend.