Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
»Dat is zoo, heer," zei de Dajak en vervolgde toen droogjes: »Meestal is het de blanke menschen, die zoo diep in het land der Dajaks doordringen, te doen om het gele goud, of om de kleine, witte, glinsterende steentjes in de rivieren. Maar u zult ongetwijfeld wel een ander doel hebben." Half nieuwsgierig, half spottend keek hij Kees van terzijde aan.
Een eind voorbij dit dorp splitste de weg zich. De inkepingen in de boomen wezen echter het goede spoor. In den namiddag hielden de voorste Dajaks plotseling halt. Ze verzamelden zich, luid pratende, om iets, dat op den weg lag. Wat zou er nu weer zijn? Weldra bemerkten Kees en Petinggi Datoek, dat het de lichamen van twee Sibaoe's waren, maar zonder hoofd.
Maar u wilt beslist de reis doorzetten. En ik ben toch uw dienaar? Ik moet u dus helpen," zei Marti eenvoudig. »Goed, Marti, je bent een trouwe kerel," antwoordde Kees vriendelijk. »Ga nu maar gauw aan die Dajaks vertellen, dat ik straks in het bosch de revolver zal laten werken." De woorden van Marti hadden Kees weer hoop gegeven.
Dit primitieve harnas dragen de Dajaks bij hun mengajaoe-tochten. Er waren zeer veel strijdbare mannen in het dorp en allen zagen er zeer krijgszuchtig uit. Verscheidene hunner hadden de hoofddeksels versierd met de halfwitte, halfzwarte veeren van den neushoornvogel. Daaruit leidde Kees af, dat ze pas van een sneltocht teruggekeerd waren, of dat ze er zich op voorbereidden.
Eenige oogenblikken verliepen. Daar hoorden ze plotseling weer het moordzuchtig geschreeuw hunner vervolgers. Deze hadden dus de jacht niet opgegeven. Omziende bemerkten ze, dat de Dajaks hun weer dicht op de hielen zaten. »Schiet, heer!" »Even geduld," antwoordde Kees. »De afstand is nog te groot. Ik wil geheel zeker zijn van mijn schot. Elke treffer maakt indruk op die duivels!"
Terloops zij opgemerkt, dat een boom van den omvang als op de foto door 4 Dajaks in den tijd van een half uur wordt geveld! Op blz. 157 ziet men den geheelen stam, zooals zij elken morgen om half zeven met de overige werkkrachten aantraden om in ploegen te worden ingedeeld; de eerste dagen kostte het heel veel moeite hun deze eenvoudige manoeuvre aan het verstand te brengen.
Kees had al zijn zelfbeheersching noodig, om geen juichkreet te slaken. En ook Marti, die tot dusverre van het heele verhaal niet veel had geloofd, moest zich bedwingen om zijn verrassing niet te laten blijken. Kees gaf bevel aan te leggen, waaraan onmiddellijk voldaan werd. Hij liet de Dajaks bij de djaloers en begaf zich met Marti over land naar de plek, waar de groote kawangboom groeide.
Een schrijven van Dokter Thomsen las ik met groote belangstelling; hij toch was het, die mij met negen Dajaks achterop was geweest op last van kapitein Oppermann, die den 16en November het bevel, om de exploratie te staken, ontvangen had. Doch zijn brief was geen opwekkend reisverhaal; het was een aaneenschakeling van moeilijkheden en misère.
"verkenners" van den Topografischen dienst, welke zijn opgeleid voor detailwerk, doch die ook voor het globalere overzichtswerk uitstekende diensten kunnen bewijzen. Met een volgend échelon kwamen 40 Dajaks van Borneo, bekwame prauwenmakers en versnellingroeiers en 130 Papoea's van de kusten, die als roeiers diensten zouden bewijzen.
Groote angst maakte zich van allen meester en kreten van schrik en ontsteltenis klonken door de lucht. Het kostte Petinggi Datoek eenige moeite, de menschen duidelijk te maken, dat er voor het kamp voorloopig nog geen gevaar was. Den volgenden morgen heerschte er weer groote opgewondenheid. Alle Dajaks verzamelden zich en schenen opnieuw aan hevigen angst ten prooi. Kees spoedde zich er heen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek