Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Wij, die in een tijd van veel drukker verkeer leven, als wij in eenen spoortrein zitten, en iemand komt de coupé binnen, kunnen wij maar amper aan zijn manier van plaats nemen zien, of hij veel heeft gereisd dan of reizen iets ongewoons voor hem is. En wat is dit aan de oppervlakte, vergeleken bij de karakterhoedanigheden, welke Rembrandt zag in de personen, die tegenover hem gingen zitten.
Twee of drie verkoopers haasten zich, onze coupé binnen te treden en werpen inderhaast op onze knieën enkele van die kunstvoorwerpen, waarvan ze ons den prijs in de ooren schreeuwen.
Hij bleef even, luisterde aan Dora's borstje, zeide geruststellend, dat haar hoest losser werd, drukte Jeanne nog eens op het hart, het kind niet uit te laten gaan en vertrok in zijn coupé, terwijl hij met een gouden potlood in zijn boekje noteerde en de namen zijner drukke clientèle nazag.
Dat briefje, en dat dit alles zoo is. Wat is alles vreemd, alles, alles! Lang bleef zij droomen, het briefje in de hand. Toen vouwde zij het met zorg dicht; zij stond op, liep de kamer op en neêr, zocht met hare fijne vingers in een coupe vol visitekaartjes en nam er twee uit, die zij lang bezag. Quaerts ... Die naam had een anderen klank dan vroeger ... Hoe vreemd dat alles!
Toen was ze geslaagd voor haar eindexamen, en 'n zonnigen ochtend naar Den Haag gespoord; daar waren Oom en Tante en Else in de coupé gekomen en met hun vieren waren ze naar Leiden getrokken om "kamers te zien". Oom en Tante vonden goed, dat Else, die wel wat
Hij rende over den weg, sprong op de trede van den laatsten waggon en viel geheel ademloos op een der banken van een coupé.
Nu, Conrad, rijdt ge naar huis; ik moet van hier dadelijk naar de eindzitting. Nu behoef ik mijn middagmaal niet meer alleen te gebruiken," ging hij op ernstigen toon voort; "gij weet niet hoe ge mij verwend hebt...." En haar met een eigenaardigen glimlach een langen handdruk gevend, hielp hij haar in de coupé. De eerste, die haar thuis te gemoet kwam, was haar zoon.
Toen hij de coupé binnen wilde gaan, moest hij wijken om een uitstappende dame den weg vrij te laten.
En hij gaf opzettelijk toe aan dat roezige in hem, dommelend in een hoek van de coupé; hij zat aan allerlei kleinigheden te denken en aan Edwards familie en liet niets tot volle helderheid komen in zijn geest. Hij wou den algemeenen indruk van dien dag, van den eersten dag met Edward, niet voor morgen nagaan in zich zelf. Hij wou eerst slapen. Dat zei hij telkens in zich zelf: eerst slapen.
Ja maar, lieve meid! de paarden zijn van morgen al naar de kerk geweest en van middag heb ik in de plantage gereden, en papa moet morgen vroeg naar buiten om een verkooping. Louise. Kom! er zijn er immers wel zes of acht bij u op stal. Caroline. Nu ja, maar de nieuwe blessen moeten gemenageerd worden; en gij wilt de chaispaarden niet voor de coupé spannen? Louise.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek