United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ook hield hy veel van boterammen van de soort als die vrouw Claus gewoon was haar gasten voortezetten. Overigens bediende hy stipt de mis, sprak nu-en-dan 'n preek jen over de zonden van den dag de lezer heeft er een te-goed! katechizeerde, konfirmeerde, absolveerde ... alles zonder de minste pretensie op hoogheid.
Goed, goed, noem jy me gerust by m'n naam. Ik geef er niets om, want groots ben ik niet, als je me maar zeggen wilt of je dood bent! Och, och, och, Maria-Josef, hy is dood! Als Femke maar hier was! Daar trilde iets in den zevenslaper: Femke! Was zy 't? Femke? Was 't niet Sietske? Sietske ben ik, zei... Vrouw Claus. Deze vreemde mededeeling was de moeite van 't oog-opslaan waard!
Geef 'n kommetje, Fem, en schenk hem in. Je moogt immers wel koffi drinken? Anders, als je met wurmen geplaagd bent... Ik moet erkennen dat die wurmen van Vrouw Claus onzen Wouter meer hinderden dan haar kousen. 't Mensch scheen zich voorgenomen te hebben hem daarmee te plagen, en kwam er gedurig op terug.
Het scheen er op toegelegd, op-nieuw voedsel te geven aan de zonderlinge verwarring tusschen Femke en Sietske, die in z'n gemoed ontstaan was. Zeer duidelyk hoorde hy Vrouw Claus zeggen: Ja, Siet, maar... wat doet-i op zoo'n paard! Als ik z'n moeder was... En hoe Sietske nogal nuffig antwoordde: Nicht, ik denk dat z'n moeder er niets van weet.
Hoe kom je daaraan? Ja, dat komt... dat is... ik moet... ik wilde... Wouter stotterde. Vrouw Claus greep hem by den arm, trok hem van z'n stoel, en draaide hem in de rondte, om hem op haar gemak van alle kanten te bekyken. Ajakkes, jongen, wat schikt jou moeder je raar op! Je lykt wel 'n sjouwerman, neen... ik weet niet wat je wel lykt!
Goed, de jongeheer heeft by ons ontbeten. Wel zeker, hy heeft by ons ontbeten! Je kunt wel meeryden, Kaatje. En Wouter in 't koetsje leidende, gaf-i den koetsier last optehouden voor 't huis Pieterse: "waar 't meisjen 'n boodschap had." Toen hy naast Wouter plaatsnam, greep deze z'n hand, en riep: Och, m'nheer, wat 'n geluk dat ik u zie! Vind je! 't Is toch... louter toeval. Vrouw Claus is...
En Eroos zegt geduldig nog eens de »claus", als het heet onder de heuschelijke tooneelisten. Op dit oogenblik tikte men zeer bescheiden aan de deur der tuinkamer in de gang. Aphrodite liet het tooneel zonder veel ceremoniën in den steek, en keek voorzichtig door een kier van de deur, wie zich aanmeldde.... Hoe aardig! Het was mevrouw De Huibert en hare zuster juffrouw Betsy Muller Belmonte.
Heb je-n-'n zieke-n-in de buurt. Dat ook. Maar ik kom 'ns hooren of ze 't gedaan heeft? Ja zeker! Maar... dat jongetje weet er niets van. We praten er dus maar niet over voor-i weg is. Natuurlyk alweer wilde Wouter, zich hoorende uitmaken voor zoo storend, z'n bezoek afbreken. Maar Vrouw Claus liet het niet toe. Neen, mannetje, jy blyft nog wat. Net goed dat pater 't hoort wat je hebt uitgevoerd.
Nu, goed dan, vervolgde Vrouw Claus, ik heb haar verteld wat je op die buitenplaats en te Haarlem hebt uitgevoerd, en ze zegt dat er geen kwaad by is, als je nu maar precies doet wat ik je zeggen zal. O, alles, alles! Kyk, hier is geld voor je kleertjes steek je horloge gerust weer in je zak, pater maar ze zegt dat het eerst gewisseld moet worden.
Hoort u, hoe ik die claus zeg? Ieder woord slaat in het publiek in; je krijgt zóódoende voeling met je publiek, meneer! Och, dat zoûen ze tegenwoordig zeggen precies als iemand, die z'n knecht roept om een kopje thee. Ik kan me niet anders geven dan ik bén en dat 's mijn ongeluk; bovendien spelen ze die degelijke stukken ook niet meer.
Woord Van De Dag