Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
"O, Cilly heeft zeker kennisjes bij zich," zei deze, toen Elsje en zij naar boven gingen en een kamer voorbij kwamen, waar Elsje nog niet geweest was en waaruit het geluid van vroolijke meisjesstemmen naar buiten drong. "Doe maar gauw je goed af, Elsje, dan kun je naar haar toegaan. Het is jammer dat je geen andere jurk hebt, maar deze past je toch beter dan die blouse van gisteravond.
Ik mag je nog niet vertellen met wien Cilly trouwen gaat, dat heb ik haar stellig beloofd en je moet er haar ook nog maar niet over schrijven, dat heeft ze liever niet. Er zijn redenen waarom het engagement voorloopig nog geheim moet blijven, maar je begrijpt zeker wel dat ik nu nog meer verlang om je voor goed thuis te krijgen, he?" "O ja, tante."
"For shame, Cilly," zei Miss Piper berispend. "Why can't you be kind to your cousin?" Cécile haalde de schouders op, terwijl Elsje, zonder een woord te zeggen, haastig het vertrek verliet. Haar gemoed was vol. Driftig liep ze naar boven naar haar kamer en de deur vrij onzacht dichtslaande, riep ze uit: "Ik kan het hier niet langer uithouden! Ik moet weg, zoo gauw mogelijk!
De groote, donkere oogen, de fraaie teekening der wenkbrauwen, de lange oogwimpers, de bevallige ronding der armen, de slankheid van het figuurtje alles scheen bij deze smaakvolle kleeding nog meer uit te komen dan anders en zonder de minste poging om hare bewondering te verbergen en Cécile's ijdelheid te temperen, riep mevrouw d'Ablong uit: "Allerbeelderigst Cilly!
"Hardrood zijn haar wangen en geel is heur haar!" zei Louise, bijna overluid en op een toon, alsof ze een vers reciteerde. "Wanneer gaat ze eigenlijk weer weg, Cilly?" "Ik geloof dat ze na de partij naar haar lieflijk dorp teruggaat," antwoordde Cécile op alles behalve fluisterenden toon. Nu was Elsje's geduld ten einde.
Elsje deed eerst haar best mee te praten, maar toen het gesprek langzamerhand uitsluitend over de bals liep, die Cécile en Louise den vorigen winter hadden bijgewoond en toen de laatste Cilly voortdurend plagend madame la baronne noemde en allerlei geheimzinnige toespelingen maakte op iemand, die ook wel dolgraag naast Cilly zou hebben willen loopen, begon het Elsje te vervelen en liep zij zwijgend voort, zooveel mogelijk de plechtige schoonheid van het bosch genietend.
"Nu, wij weten dan ten minste al vast, wat we te leeren hebben," zei Louise. "Voor die rol van Grietje moet dan nog iemand gevonden worden. Zeg Cilly, je hebt zeker weer een snoeperig toiletje?" "Ik weet nog niet precies wat ik aan zal doen," zei Cécile. "Misschien geeft mama me weer iets nieuws." "Toe Cato, sta nu op, we moeten heusch weg," zei Emma. "Je gaat immers zoo ver met me mee?"
Die heeft wat naar je verlangd, kind; Cilly zou haast jaloersch geworden zijn." "Ik kom Elsje een brief brengen, zeker van Miss Piper," zei de oude dame, die de kamer binnenkwam, gevolgd door Cécile en Louise. "Cilly heeft geen reden om jaloersch te wezen. Is het wel, madame la baronne?" fluisterde Loulou lachend. "Sst! Stil toch!" fluisterde Cécile terug.
"Wij willen wel mee. Is het niet, Loulou?" zei Cécile. "Dolgraag." "En jij, Elsje?" vroeg Frits. "Ja, ik vind het heel prettig." "Een eind den straatweg op maar, dunkt me, he?" zei Frits, toen de meisjes en hij buiten stonden. "Daar zal het 't droogst zijn." "O ja," zei Cilly. "Kom Lou, dan gaan wij maar samen vooruit; ik moet je nog even wat zeggen."
Het arme kind kreeg een kleur, maar zij hield zich goed en at stil door, met hare oogen naar beneden geslagen. Juist toen ze weer een lepel vol soep aan den mond bracht, legde hare tante hare linkerhand op de hare. "Let er op, hoe Cilly eet," zei ze zacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek