Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Lili zelve zette twee stoelen bij, Georges duwde Emilie en Marie er op en maakte zich meester van haar beider hoeden, die hij op de canapé gooide. Emilie en Marie verweerden zich nog als wanhopigen, maar het hielp niet en Georges bond haar beiden een servet onder de kin. Fine zocht, zoo goed als zij kon, haar weg in de porceleinkast, en zette twee couverts voor elk der gevangenen.
"Wel, waarde broeder," riep mevrouw Gerlings hem toe, "waaraan hebben wij de eer van je ongewone verschijning te danken?" "Aan twee redenen," antwoordde hij, terwijl hij zich naast zijne zuster in een hoek der canapé liet neerzinken juist tegenover Renée; "1º. kom ik vragen hoe de dames geslapen hebben; 2º. heb ik, naar het schijnt, hier mijne handschoenen laten liggen."
Martha moest zonder antwoord heengaan; ik voor mij, na mij eenigen tijd er tegen verzet te hebben, werd door den slaap overmand en sliep in op het einde van de canapé, terwijl oom Lidenbrock nog maar altijd berekende en doorschrapte. Toen ik den volgenden morgen ontwaakte, was de onvermoeide werkezel nog aan den arbeid.
Toen zij zoover met haar beschouwingen gekomen was, haalde zij een vel beschreven papier uit haar zak en ontvouwde het met een vaag gevoel, dat zij behoefte had aan een soort rechtvaardiging. "Wat heb je daar?" zeide hij, terwijl hij naast haar op de canapé ging zitten. "Ik kwam eigenlijk hier om u dit te laten zien," zeide zij, terwijl zij met haar handen het papier glad streek.
Dat heb ik vandaag ook gedaan; er lag een lange gele lelie dood op haar gemak op de canapé uitgestrekt; dat was een hofdame.» «Kunnen de bloemen uit den botanischen tuin daar ook komen? Kunnen die zoo ver loopen?» «Wel zeker,» antwoordde de student, «want als ze willen, dan kunnen ze vliegen. Heb je die mooie kapelletjes wel niet eens gezien, roode, gele en witte?
Ik geloof dat dit alles nuttig is, maar ik zou er bij kunnen schreien Eilieve! geef mij dat kleine boekjen eens aan! dáár, van den rand dier canapé. Ik dank u. "Daer was eens een Koning en eene Koningin ..." Nog iets. "Weet ge wat mij verbaast?
Léonie, nu niet vermoeiend zijn; je bent net een elastiek poppetje, dat den heelen tijd op en neêr wipt. Vertel me nu iets liefs! En jij had me zelf zooveel te vertellen? vroeg ze coquet Hij wilde haar antwoorden, maar hij bemerkte Françoise, die zich met vluchtige gebaartjes, tusschen de stoelen en de, heen en weêr dansende, paren, voortschoof naar hun canapé.
De rit was niet ver; hij duurde al te kort, want het was voor mij of ik droomde; mijn hoofd was vol van allerlei dwaze gedachten of tenminste gedachten, die ik heel dwaas vond. Men liet ons in eene zaal, waar zich mevrouw Milligan bevond en Arthur, die op de canapé lag uitgestrekt, alsmede Lize.
In elken hoek, dien men zag, lag of stond een Arabier, tegen den muur geleund alsof hij er aan vastgeplakt zat, half verscholen zoodat men hem bijna niet bemerkte, of rustig op den vuilen grond liggend als op eene canapé.
Basque en de portier hadden Marius, die steeds bewegingloos op de canapé lag, waarop men hem terstond bij de aankomst gelegd had, de kamer binnengedragen. De geneesheer, die men geroepen had was gekomen. Tante Gillenormand was opgestaan. Zij ging verschrikt heen en weder, de handen wringend en tot niets in staat dan te zeggen: "Is het Gods mogelijk!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek