United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Deze had hem, juist bij het einde dier laatste expeditie van die inboorlingen binnen het grondgebied van Florida, waarbij zijn naam zoo ten rechte gecompromitteerd was geworden, in dienst genomen. De Spanjaard kon natuurlijk in den geestestoestand, waarin hij zich tegenover James Burbank bevond, aan niets anders denken, dan zich door alle mogelijke middelen te wreken.
De militie-korpsen, de geregelde krijgsmacht zou dan niet dralen gemeene zaak met die woestelingen te maken, hetgeen toch gewoonlijk en noodlottig genoeg geschiedt in die dagen van oproer en muiterij, waarin de gewelddadigheden aan de orde van den dag zijn. James Burbank bleef niet onbekend met hetgeen buiten Camdless-Bay voorviel.
»Neen, mijnheer Burbank," antwoordde miss Alice. »Van de trouwe Zermah vernam ik, dat de negers hunne gewone bezigheden in de constructie-keten en werkplaatsen, als ook bij den houtaankap in de bosschen hervat hadden. Zij verzekert, dat die menschen steeds vol toewijding zijn en zich gereed verklaren, Camdless-Bay te verdedigen tot de laatste hunner gevallen is."
Intusschen werd het toch wenschelijk geacht, dat miss Alice Stannard, alvorens Castle-House te verlaten, aan mevrouw Burbank zoude mededeelen, dat zij en haar vader verplicht waren naar Jacksonville te gaan. Er kon niet anders gehandeld worden.
Zou men dan Castle-House moeten ontruimen en in handen van die misdadigers laten? Maar die zouden er slechts puinhoopen van laten overblijven! En toch, er bleef niets anders te doen over, wanneer de aanvallers er in slaagden, de deur, die reeds wankelde, open te breken. James Burbank begreep den toestand maar al te goed; toch wilde hij nog wachten.
»Men zal mooie dingen op Camdless-Bay zien gebeuren," zei hij, »wanneer master Burbank zijn negers de vrijheid zal verleend hebben." Maar, zooals gezegd is, het was een best, zelfs een uitstekend mensch, en daarbij moedig ook.
Geen gemeenschap tusschen Jacksonville en Camdless-Bay, waar langs het nieuws verspreid had kunnen worden, had nog plaats gevonden; zoodat zij, die er het meest bij betrokken waren en er dus het meeste belang bij hadden, nog niets van de plannen van James Burbank afwisten.
Ik heb er met mijn echtgenoot tevreden geleefd en wij wenschen er ons leven te eindigen!" »Wij ook!... Wij ook!..." riep de overgroote meerderheid. »Ik verzoek master Burbank dus," vervolgde de kleurlinge, »om ons bij zich te houden nu wij vrij zijn, zooals hij ons bij zich hield, toen wij zijne slaven waren.... Dat zij dus, wiens wensch dat ook is...."
Maar mijne meeningen zijn mijn eigendom, niet waar? Nimmer heb ik ze voor mijne tegenstanders onder stoelen of banken gestoken, en ik zal niet aarzelen hen in het aangezicht te zeggen, wat ik mijn geheele leven lang gedacht heb." »Maar dat zou juist gevaarlijk zijn!" kreet mevrouw Burbank handenwringend. »Wij zullen u vergezellen, James," zei Edward Carrol.
»Waarom?... Wilt ge weten waarom ik dat niet deed?" vroeg James Burbank. »Omdat Texar thans baas is; omdat ieder, die tot de eerlijke lieden behoort, voor de schurken beeft, welke aan hem verknocht zijn; omdat het grauw voor hem gestemd is; omdat ook de militietroepen zijne partij gekozen hebben..."
Woord Van De Dag