Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Elke morgen ondervroeg meester De Vreught met verbazing en bijna met wantrouwen, of hij de man van plichtsverzuim verdacht, de brievenbesteller van Bavel, die ook de dienst van Akspoele deed. Nog niets'... nóg niets!
Een stuk brood en een paar vijgen is zijn eenigst voedsel op een ganschen dag en het loon, dat zij voor al die inspanning en vermoeienissen ontvangen, is zeer karig. Zij loopen gewoonlijk in een draf, en als zij te Tanger of te Fez aankomen, gaan zij kort daarna weder terug. Een mooi baantje, zei Dries, dat van brievenbesteller in Marokko. Ik moet het bepaald zien te worden!
Zij waren van Massijn. Meester De Vreught was er zo hevig door ontroerd, dat zijn brief hem als een blad tussen de vingers sidderde. Hij riep zijn zuster en verzocht haar de brievenbesteller te onthalen op een glaasje jenever, terwijl hij zelf, met een vrolijk lachje van verzoening, de man op de schouder klopte.
Wat was er voorgevallen dat hij zoo onbegrijpelijk rood zag, en een paar malen een leelijk woord tusschen de hagelwitte tanden zocht te smoren. Monsieur Butel, gewezen wachtmeester, die bij Solferino een arm verloor, en nu brievenbesteller op het dorp is, Monsieur Butel, met zijn groote snorren en blank geschuurde decoratie op de borst, hij zal 't verklaren misschien.
Meester De Vreught lag nog te bed, toen hij de Bavelse brievenbesteller; die de courant bracht, tot zijn zuster, die een kreet van smart en medelijden slaakte, deze schrikkelijke woorden hoorde zeggen.
Zij zijn geen van beiden in het kantoor geweest en ik heb het zelf gesloten. Bovendien schijnt het mij bespottelijk toe, die menschen van diefstal te verdenken.» »Dat heeft u geheel en al mis, mijnheer Valk. In politiezaken is eene dergelijke gedachte in het geheel niet bespottelijk. Kan de brievenbesteller zich wellicht hebben laten insluiten?
Don Juan wist zeker dat zij van Arturo genoeg had, Doctor Avilar goed aankeek, maar die zou zich wel niet zoo gauw laten inpalmen... och wat, een vrouw was altijd sterker dan een man... en Consuela, haar dochter.... maar die was ook niet zoo onnoozel als ze er uitzag.... had Don Rafaël niet gezien dat ze zich door den brievenbesteller op den mond liet kussen, achter de deur.
"Och, een uurtje maar!" fluistert zij, als capituleerende met zichzelf. Zij schijnt zich zoo zelfzuchtig. En dan rijst de verlangende gedachte: "Als het eens twee uur was! Als de brievenbesteller eens voorbijging, die altijd zoo hard aanschelt, en de meid zich eens versliep, en Wim niet wakker werd!...." De matte oogleden vallen reeds toe. Zij denkt niet meer.
Er is al weer geen lamp in mijn kamer! MEVR. STOCKMANN. Jawel, de lamp staat aangestoken op je schrijftafel. DR. STOCKMANN. Goed; best. PETRA. Wat zou dat kunnen zijn, moeder? MEVR. STOCKMANN. Ik weet 't niet; in de laatste dagen heeft hij zoo dikwijls naar den brievenbesteller gevraagd. BILLING. Vermoedelijk een patiënt buiten de stad. Hè, dat zal smaken!
Van wie? De brievenbesteller gaf hem mij juist toen ik uit ging.... En breng je mij dien nu pas! PETRA. Ik had heusch geen tijd om er weer mee terug te gaan. Alsjeblieft. Laat zien, laat zien, kind! Ja juist, juist...! MEVR. STOCKMANN. Is het dat waar je zoo lang op gewacht hebt, Thomas? DR. STOCKMANN. Ja juist; nu moet ik dadelijk naar mijn kamer.... Waar vind ik een licht, Katrine?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek