Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
De mannen stonden onmiddellijk op en gingen uit om te zoeken. De oude Jan Hök zat stil voor zich uit te staren met zijn doffe oogen. Afschrikwekkend, somber en hard zat hij daar. De jonge vrouw vond geen woorden om hem aan te spreken. Toen zag ze, dat een kind ziek lag op een bos stroo en dat een vrouw een gekwetste hand had. Dadelijk begon zij hen te helpen.
Zij, die in 't donker liepen, zagen hen hel belicht; Go onderscheidde 't grijze hoedje op 'n bos ros-blond haar, het beige manteltje, waarom 'n zwarte arm lag.
Ik sprong tusschen beiden; maar zag mij hierdoor genoodzaakt, Lodewijk los te laten, die, zich nu ook van Reynhove bevrijdende, als een razende Roeland op Bos toeschoot. Maar deze, hem zonder schroom afwachtende, greep hem met de eene hand in de das en met de andere in den gordel, droeg hem, ondanks zijn tegenspartelen, de deur uit en smeet hem toen van al de trappen af.
De jonge, in het bos geboren en getogen knaap is hier niet alleen zoals voor de Fransman, een simpel onbeschaafd jongeling uit Wales die door de wereld afgeslepen moet worden; Wolfram herkent zich zelf en zijn eigen Beieren in die frisse oprechte kinderlikheid en bekijkt met hartelike welwillendheid zijn onervarenheid en eerlikheid, waarachter hij alle deugden van hart en karakter vermoedt.
Het zou raadzaam zijn dat gij met mij ook derwaarts gingt, dan zoudt gij de genomen maatregels, bij gebrek aan kennis niet verijdelen. Wilt gij met mij tot in het witte bos bij den Dale reizen?" "Het zij volgens uw begeerte, Meester; maar wat zullen onze gezellen over onze afwezendheid zeggen?"
Nicolette moet over de muur en de gracht naar 't bos vluchten en zendt een groet aan Aucassin, die als hij ook uit de gevangenis ontsnapt is, daar ook heen snelt, en nu leven ze een romantiese natuuridylle in 't bos.
Voor hem gekomen, bleef de Heer Bos even staan, hield het oog op hem gevestigd, deed een stap achteruit en zeide toen met een duidelijke, doch zachte stem: "Jacobus Blaek!" "Frederik Van Lintz!" riep deze, verbleekende, terwijl hij opsprong en zijn bekende van vroegere jaren met een blik van verbazing en schrik aanstaarde.
"Het is zeker, dat ons alles te duchten staat," zeide Bos: "maar het baat mij niet, of ik angstig de toekomst inzie; ik heb mij in erger gevaren bevonden, en mijn gestarnte heeft mij immer daaruit gered. Tot nog toe schijnt men geen achterdocht tegen mij te voeden: en wellicht heb ik slechts twee dagen meer noodig, om mijn zaken hier af te doen en voor altijd dit land te verlaten."
Hij ging haastiglijk uit de tent, riep een schildwacht en zond hem naar het bos om al de Oversten bij hem te ontbieden. Enige tijd daarna stonden zij ten getale van dertig in een kring buiten de tent. Deconinck sprak tot hen in dezer voege: "Makkers, het plechtig uur is gekomen, de vrijheid moeten wij hebben of de dood.
"Niets is billijker," zeide Heynsz, eenigszins overbluft: "ik zal u niet storen:" en meteen verliet hij het vertrek. Ik stond onzeker of ik hem volgen of blijven zoude. "Blijf Mijnheer!" zeide Bos: "ik heb een woord met u te spreken." "O God! mijn vader!" zeide Amelia, met een gesmoorde stem, terwijl zij hem omklemde: "wat hebt gij verricht?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek