Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Door eenige andere uitlegging aan mijne tegenwoordigheid te geven, zou UEd. en haar en mij onbillijk beoordeelen." "Welaan!" zeide de Heer Bos, terwijl hij plaats nam: "ik luister: het zou mij al te veel kosten, mijn achting en liefde te moeten verliezen voor het eenige voorwerp, dat mij nog aan het leven hechtte." Hier stak hij de hand aan zijn dochter toe, die ze met vurigheid kuste.
De gedaante der vrucht is ten naasten by die van een pynappel; dezelve is geheel en al met vierkante schubben bedekt, en van eene fraaije orange of goud kleur. Eene bos met bladeren, naar die der plant gelykende, maar echter veel kleiner, geeft 'er eene kroon aan, en in den grond gestoken zynde, koomt 'er, na verloop van agtien maanden, een andere ananas uit voort.
Zelfs ook dan, al ontsloeg mij de Heer Bos van alle geheimhouding, wie zou de zonderlinge ontmoetingen, die mij in deze weinige uren overkomen waren, op mijn woord af verkiezen te gelooven. Doch, wat deed het er eigenlijk toe, of Henriëtte Blaek ons al of niet gezien had?
Te midden der ambachtslieden gekomen zijnde werd de Jonkvrouw overal met juichende gelukwensingen begroet. Weldra werd de kreet algemeen: "Heil! Heil de edele dochter van de Leeuw!" liep met lange galmen door het bos en Machteld gevoelde een zuivere vreugde bij de tekens dezer vurige liefde.
"Mijnheer!" zeide Reynhove, onthutst: "wij zullen wel zorgen, dat hij u niet incommodeert: maar zoo gij hem slaat, laten wij hem los." "Mijne Heeren!" zeide Bos, op een bedaarden toon: "hij bekomt niet als het honderdste deel van hetgeen hij verdient; en het is hoog noodig, dat hij eens leere, hoe hij hier in 't vervolg ontvangen zal worden."
"Ziedaar een hoogst voorzichtige en prijzenswaardige restrictie," zeide de Heer Bos, zich de kin wrijvende: "Jammer maar, dat men, wanneer het er op aankomt, zoo oneindig veel onder die rubriek van plicht kan brengen, terwijl de perken van het vermogen somtijds zoo bijster eng worden; doch, wij zullen zien, hoe gij over mijn verzoeken denken zult. Luister!
De vinding was niet onaardig en ik ben nooit te weten gekomen, of ik haar aan het vernuft van den Heer Bos, van zijn beminnelijke dochter of van de oude Martha moest toeschrijven. Het was echter niet het min gemakkelijke mijner ligging, dat mij zou verhinderd hebben, na een zoo vermoeienden dag, een zoete rust te genieten.
't Was, of ze 't nu voor 't eerst lief had met al de menschen, die er in woonden. Toen ze in huis kwam, ging ze dadelijk met eene lantaarn naar den stal. Ja, daar lag haar lieve geit lusteloos en ellendig: doodziek. Ze gaf het dier een bos versch stroo, om op te liggen en een' bak vol schoon water. "Arm geitje," zei ze, "dat is alles, wat ik voor je kan doen op 't oogenblik.
Hij duwde den heer Bensington zachtjes het raam uit, toonde hem hoe hij zich vast moest houden, en kwam achter hem de ladder op, hem in zijne beenen porrend en prikkend met een bos sleutels zoodra hij even met klimmen ophield. Het leek Bensington soms of hij die verticale ladder verder tot in alle eeuwigheid zou moeten blijven beklimmen.
Breydel schikte vijfhonderd uitgelezen mannen om de tent van Machteld; de Jonkvrouw was ijlings in dezelve teruggekeerd. Een wagen en enige losse paarden werden voor de tent gebracht en alles tot een ontwijking bereid gemaakt. Dan ging Breydel in allerhaast met zijn overige mannen uit het bos en schaarde zich in slagorde om de vijand te ontvangen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek