Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Dat mooie huis van Cossar's jongens werd in minder dan geen tijd als een wandelstok, die in een wespennest gestoken wordt. "Wel god beware me!" zei de oudere jongen. "We kunnen er zoo niet mee voortgaan," zei de tweede broeder. "Beroerde kleine beestjes zijn 't," zei de derde der broeders; "we kunnen eenvoudig nìks doen?" "Zelfs als 't voor hun eigen gemak is, niet."
Caterham heeft dat telkens en telkens weder herhaald heel duidelijk òf aan hun of aan òns de wereld." "Maar wij zijn geen vijftig man sterk," zei een ander, "en zij tallooze millioenen." "Dat is mogelijk. Maar het is zooals ik gezegd heb." Toen volgde er weder een lange stilte. "En moeten wij dan sterven?" "God beware ons daarvoor!" "Zij dan?" "Neen."
"Frits Sahlmann," vroeg de oude heer, "wat is dat alles?" Frits Sahlmann, die in 't geheel genomen, met eene soort van trots was binnengerukt, liet het hoofd hangen, en keek naar zijn onderdeel. "O, 't is niks, mijnheer de baljuw! Niks als een beetje droge klei." "De hemel beware ons!" riep de vrouw van den baljuw, "wat ziet die jongen er uit. Wie zal hem weêr schoon krijgen?"
Toen dokter dan eindelijk toch om 'en uur of twee was komen aansukkelen, toen had de kuiper juist in woede vrouw Spanning de deur uitgesmeten. "Heere beware!" zegt Kaatje. "Ja, en wat het ergste was: van de kunst was er geen heil meer te wachten. Gekonfiskeerd! 't Mot er toen gerookt hebben van belang, en ze zeien dat Sturk hem een pak slaag had gegeven, niet gering!"
Neen, neen, ik vlucht weg van Wildenborg; want men kan toch niet...." Peternelle eindigde haar gebed met een kruis. Een holle, pijnlijke zucht welde op uit hare beklemde borst. De hovenier, door dezen vreemden klank met plotselijken schrik geslagen, keerde zich om, hief de handen in de hoogte en riep bevend: "God beware ons, Peternelle! De zwarte man staat onzichtbaar in de kamer!"
"Iedereen is van hem vervaard." "Waarom? Is hij boos? Doet hij den lieden kwaad?" "Integendeel, men zegt, dat hij veel goed doet aan de armen." "Wat vreemde dingen zijn dit?" riep de maagd lachend uit. "Gij kent hem niet, hij is een goed mensch; en gij hoopt hem nimmer te ontmoeten? Verklaar mij toch dit onverstaanbaar raadsel." "Beware ons God!" zuchtte de meid.
"Constantin Dimitritsch is zeer gierig," zeide hij tot Stipan Arkadiewitsch. "Men kan definitief niets van hem koopen. Ik heb tarwe van hem gekocht, maar een prachtig stuk geld er voor moeten betalen." "Waarom zou ik ze ook voor niets geven? Ik heb ze ook niet op straat gevonden of gestolen." "God beware ons.
Drie klanken op dien horen zullen, daarvan ben ik zeker, in geval van nood een goede bende van die eerlijke schutters rondom mij verzamelen." "Ik zou zeggen, de Hemel beware ons daarvoor," hernam de nar, "zoo deze schoone gift geen onderpand was, dat zij ons vreedzaam zouden laten trekken!"
Ik smeek u, Mijnheer Jan, ga en troost haar, geef haar die sluier, welke in het bloed der vreemden gedoopt is; dat zij dezelve als een teken mijner liefde beware, dat zij nog na mijn dood aan mij denke en dat zij om de lafenis mijner ziel bidde. Ik voel de jagingen mijns harten vergaan, de dood heeft mij geraakt. Vaarwel ... mijn vriend, mijn broeder, wij zullen elkander daar ..."
Mocht er door toeval of door den aard der gekookte spijzen meer water overschieten dan voor den aanmaak van de saus dienen kan, dan beware men dat voor de eene of andere soep; want dat water bevat voedingszouten, die voor bloed-, spier- en beenvorming van het hoogste belang zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek