Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Gij zijt een Franschman?" "Ja, een Parijzenaar uit Parijs." "Wel, dan kunt ge ook zeker wel grappen maken?" "Och", antwoordde Passepartout, wien het een weinig hinderde dat zijne nationaliteit zoo beschimpt werd, "och, wij Franschen kunnen wel grappen maken, maar toch niet beter dan de Amerikanen." "Juist. Zoo ik u niet als knecht kan nemen, kan ik je toch wel voor clown gebruiken.
Een scheiding, waarvoor volgens de wetten een reden bestaan moest, kwam hem nu onmogelijk voor, daar van de eene zijde het gevoel van eigenwaarde en achting voor den godsdienst niet veroorloofden de beschuldiging van gefingeerde echtbreuk op zich zelf te nemen, en van den anderen kant kon hij nog minder toelaten, dat de vrouw, die hij beminde en die hij vergeven had, aangeklaagd en beschimpt werd.
DROMIO VAN EPHESUS. Te huis gegeten! heer, neen, waarlijk niet. ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. En bleef de deur niet dicht, ik uitgesloten? DROMIO VAN EPHESUS. Ja wis, uw deur bleef dicht, gij uitgesloten. ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. En heeft zijzelf daar, zij, mij niet beschimpt? DROMIO VAN EPHESUS. In waarheid, heer, zijzelf heeft u beschimpt.
Is het waarheid wat ik hoorde maar niet kon gelooven? Wilt gij met den vijand heulen!? Zoudt gij de gade willen worden van een man, die uw geloof verkettert en onze reine leer beschimpt en versmaadt? O, als dat zoo ware, zou ik wenschen u nimmer te hebben gekend! Goddank! dat ik nog tijdig u kan waarschuwen tegen den verderfelijk en strik, dien gij u zelven zoudt gespannen hebben.
De luitenant hoort het woord Hollandsche vlag, en ziet de vrienden, vooral Veervlug, uitbundig lachen, denkt dat de vlag beschimpt wordt, en meent voor het wapperend dundoek partij te moeten trekken. Verwoed staat hij op: "Ik ben Officier in Hollandsche dienst, Mijnheer! Ik zal de Hollandsche vlag tot mijn laatsten ademtocht verdedigen!"
Hij neemt geen aandeel in het lot van deze lieden, maar teekent hen als misgeboorten, waarvoor hij geen medelijden voelt en die hij bovendien nog beschimpt. Dat is te veel in tegenspraak met den toon en de gedachten, die Toerghenjeff overigens kenmerken.
Men beschimpt den veroordeelde om hem te bemoedigen. Soms bewondert men hem. Toen Lacenaire, als straatjongen, den afschuwelijken Dautun moedig zag sterven, zeide hij deze woorden, waarin een toekomst ligt besloten: "Ik benijdde hem." De straatjongen kent niet Voltaire, maar wel Papavoine. In hetzelfde verhaal verwart hij "staatkundigen" met moordenaars.
Hij vermocht geen samenhang te vinden tusschen datgene, wat nog zoo even geweest was: zijn berusting, zijn liefde voor de zieke vrouw en voor het vreemd kind, en tusschen datgene wat nu bestond; was dit, dat hij nu verlaten, beschimpt, uitgelachen, als overtollig beschouwd, door ieder veracht was, was dit het loon voor dat andere?
Maar dat geld ging meer naar Moeder dan naar de kleederwinkels. Het lieve meisje kon het niet voor haarzelf besteden, als ze wist dat Moeder »zonder een cent zat". En dan worden zulke meisjes wel eens beschimpt, omdat ze er zoo kaal uitzien. Daarbij begon de oudste zoon al wat te verdienen en waren er twee kostjongens. Op die manier scharrelden we er doorheen.
Nadat hij die had gezien, zeide hij: Cisti zegt de waarheid en na hem te hebben beschimpt liet hij hem een passende flesch meenemen, Cisti zag de flesch opnieuw en zeide: Nu weet ik zeker, dat hij u naar mij toezendt en hij vulde haar met genoegen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek