Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Waarom haar een korte wijle gespaard, om haar thans een dood te laten sterven, oneindig pijnlijker, dan die haar gewacht zou hebben in den schoot der golven? Vreeselijk waren de martelingen geweest, die zij verduurd had, van de handen harer pijnigster op de heide, maar wat waren zij, vergeleken bij het knagen van het venijn, dat thans haar hart doorwoelde? Verstooten! beschimpt... door hem.
De een gaat tot zijn akker, de ander tot zijn koopmanschap, en een derde scheldt 's Konings boden uit, beschimpt ze en staat hun naar het leven. Maar hoe ook hun wijze van weigeren verschille, op het roepen, op het herhaalde en dringende roepen, dat ze toch tot de bruiloft komen mochten, komt niemand. Vanwaar dit verschijnsel?
De lijder sloeg wild de oogen om zich heen; langzamerhand scheen het hem duidelijk te worden, waar hij zich bevond; maar toen de hand opheffende en met de vuist dreigende, riep hij: "Ha! waar zijt ge, slang! met wie ik mijn leven aan den duivel gewijd heb? Ellendige! hebt gij mij nu verlaten en bestolen, en mij op mijn sterfbed beschimpt en bespot? Wees vervloekt!"
Met een woesten zwaai sloeg hij 't venster dicht, bleef midden in de kamer staan, en schudde de gebalde vuist tegen den hemel. Hij, op wien de vurige tongen der inspiratie waren neergedaald, hij, die Gods eer verkondigd had hij stond daar met de vreeselijke gedachte, dat God hem verlaten en beschimpt had. Moest de bisschop niet denken, dat hij kapitein Kristiaan hierop uitgestuurd had?
DEMETRIUS. Neen, zeker niet, al staat ge uw lief ook bij. HELENA. O, in haar toorn is zij zoo valsch en fel! Reeds toen ze school ging, was zij al een feeks, En ze is een echte draak, zoo min als ze is. HERMIA. Nu weder min? Dus niets dan min en klein? Wat duldt ge toch, dat zij me zoo beschimpt? Ik vlieg haar aan. LYSANDER. Kom, kom! van hier, gij dwerg!
Hier, hier woonde ik, totdat de ouderdom, een vroegtijdige ouderdom, zijne ijselijke sporen op mij drukte, veracht en beschimpt, waar ik eens heerschte, en gedwongen, om de wraak, welke eens een zoo ruim veld had, te bepalen tot het bestraffen der verachtelijke boosaardigheid van een ontevreden huisbediende, of tot de ijdele en nietsbeteekenende vervloekingen eener onmachtige oude vrouw; veroordeeld, om van mijn eenzaam torentje het geraas der zwelgerij aan te hooren, waarin ik eens deelde, of het geschreeuw en het gekerm van nieuwe slachtoffers der onderdrukking."
Hierop scheen de waardin dan ook te rekenen, want ze gaf weinig blyk van angst, en de uitkomst bewees dat ze gelyk had. Het doet me leed dat ik den lezer, die waarschynlyk braaf is, en als die verst-afstaanden! met fatsoenlyk verlangen uitziet naar de zegepraal der deugd, eenigszins moet teleurstellen. Het wyf werd beschimpt en gehoond, maar... ze bleef droog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek