Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juni 2025


'k Wou, dat ik 't had mogen beleven je gelukkig getrouwd te zien, maar 't heeft niet zoo mogen wezen, en 't is misschien beter zoo. Je zult wel in dokter Abels, zoolang hij leeft, een vriend hebben; dat heeft hij mij beloofd, en daar ga ik gerust de eeuwigheid op in. Maar...."

En, Fieken, ik heb hem beloofd, je ten allen tijde bij te staan, en toen ik hem dat beloofde," en nu ging hij naar haar toe, nam hare hand en zag haar zoo recht eerlijk in de oogen, toen waren er nog twee bij tegenwoordig, die dat meê aangehoord hebben, en daar wist niemand wat van, dan ik alleen; dat was de goede God, Fieken, en mijn eigen hart."

Daar nu niemand in het land er aan twijfelde, dat de booze Sintram de handlanger van den duivel was, en omdat alles, wat hij hun beloofd had, zoo schitterend was uitgekomen, waren de kavaliers overtuigd, dat het contract tot op de laatste letter zou gelden, en zij namen zich vast voor, zich het heele jaar als ware kavaliers te gedragen, d. w. z.

ANTIPHOLUS VAN SYRACUSE. Weg, heks! verdwijn! Kom, volg mij, Dromio. DROMIO VAN SYRACUSE. "Nooit ijdel", zei de pauw; die les is niet van stroo. 81 COURTISANE. Nu, buiten kijf, Antipholus is gek; Want anders stelde hij zich zoo niet aan. Wat! voor mijn ring, veertig dukaten waard, Heeft hij een gouden keten mij beloofd, En nu ontkent hij mij èn 't een èn 't ander.

Na van allen aan het hof een hartelijk afscheid te hebben genomen en na beloofd te hebben, dat zij spoedig zouden wederkeeren, vertrokken Erec en Enide, begeleid door een gevolg van zestig ridders, naar Carnant in Zuid-Wallis, waar koning Lac verblijf hield. Daar werd hun eene feestelijke ontvangst bereid.

En beiden schenen heelemaal de arme Mevrouw Clara te vergeten, die daarboven lag. Eindelijk zei de predikant, terwijl hij een beweging naar zijn borstzak maakte: "U hebt me verleden beloofd me te helpen met het plaatsen van geld, als ik een beetje over had." Op datzelfde oogenblik kwam Marcussen binnen.

Bernard vond hem een beetje lastig, hij voorzag een roezigen avond en even wou hij wel dat hij lekker rustig op zijn kamer zat te lezen. Maar plotseling had André een plan. "God, dat 's waar ook," zei hij, "goed, dat 'k er aan denk; 'k heb Anna wat beloofd voor d'r Sinterklaas, en 'k heb nog niks; 't arme kind rekent er vast op!"

Vreeselijk! Maar Martha had hem beloofd, naar den Prins te gaan, die in Middelburg was. Zou die gang wat uitwerken? Wat zou Zijne Hoogheid er aan doen? Zou die bij machte zijn, het recht te keeren? Daartoe immers ontbrak Haar de macht. Deze en dergelijke gedachten vervulden de ziel van onzen armen Pieter, en maakten hem angstig.

Wij vroegen o.a.: "Wanneer een man eene vrouw liefheeft, waar denkt hij dan het allereerst aan: zal ik haar gelukkig kunnen maken? of zal ik door haar gelukkig kunnen worden?" De arme geplaagde krabde zich achter 't oor: "dat is een drommels lastige vraag, maar ik heb beloofd je oprecht op alles te antwoorden.

"Ach, het is mijne vrouw, mijnheer," antwoordde de ontroerde werkman. "Uwe vrouw?" "Ja, mijnheer, daarvoor moet ik God dankbaar zijn, dat Hij mij de braafste en verstandigste vrouw heeft gegeven, die er op de wereld te vinden is." "Het zij zoo, mijn vriend, gij hebt er evenwel voor moeten werken. Ik heb aan den burgemeester beloofd, dat ik, indien het mogelijk is, iets zal doen om u te beloonen.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek