Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Dat zijn de mijnen, maar de uwen niet. Van hen behoef ik niets te weten, want zij zijn zóó beroemd, dat het onnoodig is iets van hen te weten! schreeuwde de Hadschi in grooten toorn. Dat is een zonderling ventje, dat gij bij u hebt, zei de opzichter hartelijk lachende. Een eerlijk mensch, trouw, bij de hand en zonder vrees, antwoordde ik. Voor dien kolenhandelaar is hij werkelijk niet bang.
Dat het bijgeloof dan ook welig onder hen tierde, behoef ik niet te zeggen, maar wèl, dat dit evenzeer het geval was aan »de Huizen".
Eerst wilde ik mij er niet toe leenen, doch daar ik met Stagno toch niet al te best overweg kon en mij er meer aan gelegen lag La Patti tot vriend te houden, voerde ik haar verlangen stipt uit en ik behoef er nauwelijks aan toe te voegen, dat Stagno leelijk op zijn neus keek, toen hem hetzelfde lot trof, waar hij twee avonden te voren Patti-Nicolini op vergast had.
Het is zoo moeilijk de ziel te houden op "de hoogten die zij machtig is te winnen". Wij denken in de eeuwigheid, maar wij bewegen traag door den tijd; en hoe traag de tijd gaat voor ons die gevangen zitten, behoef ik niet nog eens te vertellen, evenmin als van de loomheid en de wanhoop die komen terugkruipen in onze cel en in de cel van ons hart met zulk een vreemdsoortige volharding dat wij om zoo te zeggen ons huis voor haar komst moeten sieren en bezemen als voor een onwelkom gast of voor een bitsen meester of voor een slaaf wiens slaaf het ons lot of onze keus is te zijn.
"Zijn uw mannen dan hier mijnwerkers, kapitein?" "Juist. Die mijnen strekken zich evenals die van New-Castle onder de golven uit. Hier gaan zij met scaphanders aan met spade en houweel in de hand, de steenkolen loshakken, die ik zelfs niet uit de mijnen van het vaste land behoef te halen.
»Ten minste, als wij beiden er het levend afbrengen," liet hij er ernstiger op volgen. »Maar wat heeft je toch bewogen om mee te vechten?" vraagde Reinard Jansen. »Wel Oom," zeide de leuke jongen, »in de eerste plaats behoef ik nu niet in het muffe schoolgebouw te zitten, en ten andere wou ik dolgraag meehelpen, om de Engelschen op hun baatje te geven.
'k Behoef je dan ook zeker niet te vertellen, dat Hilda uur en tijd bij 't mooie spelletje vergat. 't Werd elf uur, 't werd twaalf uur, maar waaraan Hilda ook dacht, zeker niet meer aan hare peettante, die zou komen eten. 't Werd half één, kwart voor één, en nog waren de meisjes bezig, alsof er niets beters op de wereld te doen viel.
Hij gevoelde, dat het uur van zijn verscheiden nabij was en had daarom zijne kinderen om zich heen verzameld, om hun nog eenige vaderlijke lessen mede te deelen en afscheid van hen te nemen. Ik behoef u dan ook niet te zeggen, dat allen diep bedroefd waren en in tranen wegsmolten.
Ik behoef mijnen lezers niet te zeggen, dat er op de vuurplaat onder den hoogen schoorsteen een fiksch vuur van turf en hout was aangelegd, en dat Zijne Hoogheid in den grooten leunstoel daarbij zat. Bij den haard zaten tevens Zuijlestein en de hofmeester Boreel.
Er is een mode in alles; maar omdat men nu een voorstander is van de italiaansche muziek, moet men daarom de Euryanthe leelijk vinden." Ik behoef der schim van mijn vaderlijken vriend en beschermer geen vergiffenis te vragen voor de vrijmoedigheid, waarmeê ik hem na zijn dood nog eens het woord geef. In 1867 sprak Van Lennep aldus met volle overtuiging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek