Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
Verschoon mij: mijne hersens zijn ontsteld, ik ben zinneloos, zinneloos genoeg om mij in de ziekte van Robrecht te verblijden ... ik, die al mijn bloed zou geven om hem gelukkig te weten! Moge de barmhartige God mijne schuldige ontsteltenis mij vergeven en hem spoedig laten genezen!" "Maar hij is niet ernstig ziek, Dakerlia." "Ha, ik begrijp: het hart alleen doet hem wee, niet waar?
Jij bent maar een musch, maar een klein dier, begrijp je dat! Moeilijke oogenblikken. »M'n hand is te dik; ze kan er niet in,« riep Klaas naar beneden. »Och, wat jammer,« zei Nel. »Zal ik eens probeeren?« vroeg Jo. »Misschien zijn mijn handen wel kleiner dan die van jou.« Klaas klauterde naar beneden en toen vergeleken de jongens hun handen. »Zie je wel, de mijne zijn kleiner!
Uw neigingen des harten zijn uw eigen gewetenszaken; maar ik ben evenwel voor u, voor God en voor mij zelf gehouden u uw plicht onder het oog te brengen. Uw leven is aan het mijne verbonden, niet door de menschen, maar door God. Een misdaad alleen kan dien band verbreken en zulk een misdaad wordt door zware straf gevolgd." "Ik begrijp er niets van. Mijn hemel!
"Ja, ik heb verscheidene cliënten gehad, die mij verteld hebben, dat zij Carsten Lövdahl geld geleend hebben, enkel op zijn quitantie." "Wat zijn dat voor menschen?" "Eenvoudige luidjes, die een beetje overgespaard hebben." "Ja, dan begrijp ik het wel," meende Jörgen.
En u moogt me gelooven 't is zoo pijnlijk, zoo zwaar voor den professor en voor u, ja, voor Mijnheer Abraham natuurlijk ook." "Maar mijn God Marcussen! schrei je? Wat is er dan? Antwoord dan toch!" "Ja, 't helpt immers niet het voor u te verbergen; we hebben onze betalingen gestaakt." "Gestaakt? wie? wat? ik begrijp er geen woord van."
En als uw muziekkorps zooveel bijval had!... Ja, Snepvangers. Ik begrijp het, zei Snepvangers, dat was zoo precies wanneer mijn kanarievogels bewonderd werden. Nu vechten zij, Snepvangers... waar voert het heen? De menschen vallen als vliegen en alles wordt verwoest, Generaal. Er komt een nieuwe tijd. Snepvangers, maar ik zeg: nooit komt het oud regiem terug... en dat was de schoone tijd...
Neen, geen enkele ster schitterde, en de nacht is niet zoo volslagen donker. Ik wist niet wat er van te denken, toen ik iemand hoorde zeggen: "Zijt gij het, mijnheer de professor?" "O, kapitein," antwoordde ik "waar zijn wij?" "Onder den grond, mijnheer." "Onder den grond!" riep ik uit, "en de Nautilus drijft nog?" "Hij drijft altijd." "Maar dat begrijp ik niet."
Beiden zwegen een oogenblik; toen hervatte Jan het gesprek. Nu wij toch samen den tocht naar Port-Clarence doen, mijnheer Sergius, begrijp ik niet waarom gij niet verder met ons medegaat? Gij hebt ons immers gezegd dat gij voornemens zijt naar Rusland en naar uwen vader terugtekeeren? Dat kan niet Jan, antwoordde Sergius.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek