Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Toen ging zij met hem naar de slaapkamer, gaf hem wat te eten en kleedde hem uit. Zij legde hem in zijn eigen ijzeren bedje, dat den dag dat zij vertrokken, hierheen gebracht was. Hij lag haar met zijn groote oogen vragend aan te kijken. "Waar is vader?" vroeg hij opnieuw, toen zij hem goeden nacht kuste. "Ik weet het niet, Helle misschien is hij in den hemel!"
En je moeders handen, zijn ze ook zoo zacht Als ze je 's morgens komt wasschen, En de zeep zoo schuimt, en een watervracht Over je rug komt plassen? In mijn bosch woont een nachtegaal. Hebben je kleine muschjes, Die je voeren kunt? Ben je allemaal Broertjes ... broertjes en zusjes? Ik krijg er haast ook een: 't bedje staat klaar, Hebben jullie allemaal bedjes?
Agasija ging op de teenen de kamer uit; Stanja liet de rouleaux neder, joeg de vliegen weg van achter de mousselinen gordijnen van het bedje en evenzoo een groote bromvlieg, die tegen de vensterruiten stiet, en nadat zij met een berkentak over moeder en kind gezwaaid had, ging zij zitten. "Welk een hitte! Foei hoe warm! Als de hemel maar regen gaf!" zeide zij. "Ja ja!
De vermoeide Hanna sliep door, en slechts de beide meisjes zagen de bleeke schaduw, die op het bedje scheen te vallen. Een uur ging voorbij, waarin niets voorviel, behalve dat Laurie zoo zacht mogelijk het huis verliet om naar het station te gaan.
Uit het open buisje bij de keel vloeide een dun, geelachtig vocht, met bloed vermengd, op het witte laken dat in vele lagen over zijn borst lag, en zijn kleine, dunne handjes hielden het ijzer van het bedje krampachtig omklemd. Toen Kaja op haar knieën naast zijn bedje lag, en zijn handjes kuste, scheen het haar een onmogelijkheid dat hij zou kunnen blijven leven.
Bij mijne verhuizing naar beneden kreeg ik voor het eerst en daarom des te sterker het besef van plichtsgevoel, het bewustzijn zijn kruis te moeten dragen, zooals het den mensch betaamt. Treurig was het, poëtisch treurig, te moeten scheiden, niet zoo zeer van de menschen, van mijne zuster, de njanja en tante, als wel van mijn bedje, mijn gordijntje, mijn kussen, en met angst ging ik naar beneden.
Met innige blijdschap dacht zij er aan, dat hij vanavond weer in zijn lekker bedje zou kunnen slapen en genoot al bij voorbaat, wanneer zij zich voorstelde, hoe knap en beroemd hij mettertijd zou worden. Zij zag 't mooie boek, dat hij schrijven zou, als 't ware al voor zich en verlustigde zich in allerlei droomen, waarin hij, als beroemde schrijver of geleerde, de hoofdrol speelde.
Door God komt de hoogste ernst in ons leven. »Ik herinner me nog« schrijft eene moeder »hoe mijn kleine jongen, toen hij een jaar of vijf was en ik zooals gewoonlijk op een avond bij zijn bedje zat, terwijl hij zijn gebedje opzei, mij plotseling vroeg: »Moeder, wie van ons beiden is nu het heiligst?« Ik weifelde een oogenblik en zei toen: »ik denk wel van jij, mijn jongen, omdat je nog zoo kort geleden bij God waart.« Toen zei het kind met een peinzende uitdrukking in zijne mooie kinderoogen, terwijl hij ernstig zijn blond kopje schudde: »neen, ik dacht juist van moeder, omdat moeder toch gauw weer naar God teruggaat.«
Mevrouw Aubain zat aan 't voeteneind van het bedje, dat ze met haar armen omklemde. Ze snikte als een zieltogende. Rechts stond de overste. Drie luchters brandden op de latafel, de kaarsevlammen schenen roode vlekken, wit wolkte de nevel voor de vensters. Een paar zusters voerden mevrouw Aubain weg. Twee nachten lang verliet Félicité de doode niet.
Smakelijk nuttigde het knaapje een boterham, en liet zich vervolgens door Geertrui naar zijn bedje brengen, hetwelk voor het overleden zoontje des Barons gediend had en nu voor zijn voedsterling in gereedheid gemaakt werd. "Ik hoop u dezen zomer buiten te brengen," zei inmiddels de Baron tegen zijn vrouw: "die benauwde stad deugt u niets. Dat geleuter van de Dokters beduidt geen zier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek