Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


De onschuldige vraag van het lieve kind had een diepe wond in haar binnenste opengereten: "Ja, voorzeker!" zeide zij eindelijk: "doch kom mijn aardig snapstertje, het wordt tijd dat gij naar uw bedje gaat; wij zullen papa en mama goeden nacht gaan zeggen, en dan zal ik straks eens zien of gij uw avondgebedje goed onthouden hebt."

Had zij zes volle uren bij den doode doorgebracht? Zij riep de visschersvrouw en verzocht haar, haar te helpen met het verzetten van Helle's bedje naar de huiskamer. En toen begon zij hem langzaam uit te kleeden. "Waarom mag ik niet bij vader slapen?" vroeg Helle. "Vader moet rust hebben."

En den heelen dag zat zij bij Helle's bedje, met het knagende gevoel van iets in hem gedood te hebben, en het bewustzijn, dat hij nooit zoo onvoorwaardelijk meer in haar zou kunnen gelooven als vroeger. Om vier uur in den namiddag kwam hij weer. Hij ging dadelijk naar Helle met een groote doos tinnen soldaten, die hij op het dek voor hem opzette.

Kaja kon hem het beste dat zij maar bedenken kon, voorhouden, geen hand strekte hij er naar uit, en oom Frans kon zich inspannen zooveel hij wilde, voor hond of kat spelen, of als een kikvorsch om de tafel springen, geen enkelen glimlach kon hij van de dunne lipjes te voorschijn roepen. Op zekeren dag, toen hij van school kwam, vond hij Kaja met angstig starende oogen bij Helle's bedje gezeten.

"Zal vader komen?" vroeg zij, en de blijde glimlach in de oogen van het kind bewees haar dadelijk dat zij goed geraden had. "Ik ben hier," zeide Peter Dam, terwijl hij zich over het bedje boog. Doch toen schoof zij hem op zij. "Het kind bedoelt jou niet," zeide zij. "Hij bedoelt dengeen die het in jouw plaats geweest is, van dat hij geboren is af ja van veel vroeger al.

Het klonk door hare vermoeidheid heen als eene melodie. Ze had nu hare kleedkamer bereikt, waar Greta het gas had opgestoken: ze sleepte zich naar binnen. De deur der kinderslaapkamer stond half open; ze ging er even in, sloeg den gordijn van Christie's bedje op, zonk neêr op hare knieën en zag naar het kind.

Op een nacht, toen de oude plotseling ontwaakte, zag ze, dat zich een vrouwengedaante in een wit golvend kleed over het bedje van het knaapje, dat naast haar sliep, vol zorg boog en hem zegende. De oude heeft toen een kruis gemaakt en tot de veertien beschermheiligen gebeden.

Wel is het veldbedje te kort om languit te liggen, want het toch reeds te kleine bedje kan niet geheel worden uitgeslagen; maar ik vind voldoende ruimte om te slapen, zij het ook dat ik een der voorste roeiers wel eens met mijn voeten tegen zijn achterdeel schop, of dat een hunner door de forsche beweging mij raakt.

Eene poos later stond hij voor Frits zijn bedje. Daar lag onze jongen, heelemaal klaar om te droomen: recht als eene kaars, de handen onder 't hoofd, den rechtervoet over den linker geslagen, doodstil, zonder zich te verroeren. "Zoo is 't goed," zei Oom, "nu maar denken aan weet je al, wat je droomen wilt?" Nu, òf Frits het wist!

Vreeselijk was de toestand, toen één kind gestorven in zijn bedje lag, een ander ieder oogenblik geboren kon worden, en Vader met een toeval werd thuis gebracht. En dat midden in de armoede. Men kan zich zoo'n ellende niet indenken. En als Moeder 't ons vertelde, zei ze ook altijd: »Hoe komt een mensch het door!" Maar ze had een onwankelbaar vertrouwen, dat God haar wel helpen zou.