United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


SANDSTAD. Onmogelijk, meneer; bedenk toch wat er voor u op het spel staat. BERNICK. Wat kan mij dat alles nu nog schelen! Wien heb ik nu nog om voor te werken? RUMMEL. Hoe kan je zoo iets vragen? Wij zijn er toch nog en de maatschappij! VIGELAND. Dat was een waar woord. MARTHA. Daar komt de stoet; maar Betty is niet thuis; ik begrijp niet waar zij.... BERNICK. Niet thuis!

Als hij slechts dat zoekt, dan kan hij ook toiletten en manieren vinden, die nog schooner en betooverender zijn dan de hare." Dolly zuchtte nu diep. Anna hoorde dezen zucht, die haar verried, dat Dolly het niet met haar eens was, en ging verder. Zij had een voorraad van nog andere, sterkere argumenten, waartegen men niets kon inbrengen. "Bedenk eens, wat moet er van mijn kinderen worden?

Daarop moest er gedronken worden, en zoo dronken zij dan tot laat in den nacht. «Dien toovenaar moet je mij verkoopenzei de boer. «Vraag daarvoor al wat je maar wilt. Ja, ik geef je er op staanden voet een schepel vol geld voor!» «Neen, dat kan ik nietzei de kleine Klaas. «Bedenk toch, hoeveel nut ik van dezen toovenaar kan hebben

"Ik heb mijn woord gegeven, en u zult uw vrijheid hebben. Maar bedenk, dat ik recht heb op het tiende deel van uw lichaam. En ik verzeker u, dat ik niet één tiende, maar tien honderdste deelen zal nemen! Als ge vertrekt, zal niemand u meer herkennen!" "Het waren afschuwelijke woorden, deze laatsten. Maar ik was zoo woedend, dat ze geen indruk op me maakten. "Jij lafaard!" zei ik, "beul!

O, ik bid U, geef mij mijn eigen huis weer met de liefde van Vader en Moeder en de broertjes en zusjes." "Liefde kan ik je niet tooveren kind, liefde is iets, dat we ons zelf moeten verdienen. Ik kan je wel naar huis brengen, maar bedenk wel: als je eenmaal den tooverstaf terug geeft, kun je hem nooit weer krijgen. En je hebt nog lang al het mooie in de wereld niet gezien.

"Ik bedenk alles heel goed, vader; maar als uw bedienden niet heel gauw tot bezinning komen, moeten zij of ik de deur uit." "Maar, mijn beste jongen, ben je dan de beginselen, die ik je ingeprent heb, heelemaal vergeten? Was je naar-zee-gaan niet juist een zoeken naar de gelijkheid, die hier aan den wal door dwingelandij en overheersching te niet gedaan wordt?

"Daar valt nog al een en ander tegen in te brengen." "In den dienst niet, beste jongen. Bedenk maar eens, dat er ook aan den vasten wal twee wetten bestaan; de geschrevene en de ongeschrevene, dat is: het gebruik. Natuurlijk is dat in den zeedienst ook zoo, want men kan niet alles onder artikelen brengen." "Maar een krijgsraad kan toch in alles voorzien," hernam Jack.

Ziet ge, dat is alles moderne architektuur. En wanneer ge nu soms ouderwetsch genoeg mocht zijn om er u over te ergeren, dat een gebouw, pas voor enkele jaren gesticht, er reeds nu als eene ruïne uitziet, altijd minus het schilderachtige en eerwaardige bedenk dan, dat onze eeuw, ook in de kunst, voor en bij den dag leeft en dat zij het kinderachtige denkbeeld om monumenten voor de eeuwigheid te scheppen, sinds lang heeft laten varen.

Indien ik den connetabel heb laten gevangen nemen, bedenk dan, dat dit het eenige middel was, dat mij overbleef om mij te rechtvaardigen. Deze list hebt gij trouwens u zelf te wijten. Waarom weigerde gij mij aan te hooren? Helaas, morgen zal uw echtgenoot vrij zijn en ik zal niet langer met u kunnen spreken. Luister dus voor de laatste maal naar mij.

Zoo dit gevoel nog in u leeft, gelijk ik hoop, bedenk u dan wel, eer gij antwoordt; bedenk, dat een woord van u dezen man in 't verderf kan storten, en van den anderen kant, de justitie kan inlichten. Het is een plechtig oogenblik, en 't is nog tijd uw verklaring te herroepen, zoo ge meent u vergist te hebben. Beschuldigde! sta op.