Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Pacheco wierp zich aan de voeten van zulk een goede tante om haar te bedanken voor haar vriendelijkheid. Don Felix vroeg daarop of zijn nicht reeds bij de hand was. "Neen," antwoordde de duenna, "zij rust nog en gij kunt haar thans niet spreken, maar komt vanmiddag terug." Dit antwoord was koren op den molen van don Louis, die den morgen verder zeer lang vond.
Ik werd verrast door een opgeruimd: "Kom maar binnen, Leo!" Zij had er mogelijk op gerekend, dat ik haar voor hare attentie zou komen bedanken. Hoe jammer dat ik nu tot haar kwam met eene onaangename tijding, die mij de gelegenheid benam om voor mij zelven te spreken. "Het spijt mij dat ik u stoor," begon ik, ziende dat zij een cahier ter zijde schoof.
Waarom wachtte je niet totdat de geredde was bijgekomen?" "Omdat," stotterde Pieter, terwijl hij verlegen op zijn vingers beet, "omdat... ik bang was, dat Jan mij zou bedanken." "En stelde je er dan geen belang in, of de geredde weer in het leven was gekomen?" vraagde de Prins. Daarenboven ik had hem er uitgehaald en dat was mijn plicht. Er waren menschen genoeg bij, om hem verder te behandelen."
Hij is zoo goed voor me, dat ik hem mijn dankbaarheid moet toonen, en ik weet niets anders. Mag ik het doen?" vroeg Bets een paar weken na zijn gewichtig bezoek. "Ja, lieveling, het zal hem veel genoegen doen, en 't is een aardige manier om hem te bedanken.
Wij zijn bespottelijk bang, dat mannen en vrouwen, indien zij hun levensbehoeften op andere wijze dan door het huwelijk kunnen verkrijgen, voor de huwelijks-verhouding hartelijk zullen bedanken. En dan bezingen wij nog bewonderend de macht der liefde!
Doch laat ik u beiden eerst, ook namens mijn man, innig, innig bedanken voor het prachtige, kostbare souvenir, dat u ons bij gelegenheid van ons huwelijk schonk. Het is mij zooveel te dierbaarder, omdat het een stuk voorstelt van het hooggeroemde Thüringerwoud, waar u mij zooveel van vertelde, en waar mijn lieve Duitsche vrienden zóó graag zijn.
Ik veroorloof je hem dit mee te deelen en je kunt hem verzoeken den eed te komen afleggen." Toen ik dat hoorde, was ik zoo blij, dat ik mij niet eens behoorlijk kon uitdrukken, om mijn meester te bedanken. Daar hij echter uit mijn onsamenhangende woorden kon afleiden, dat don Alphonse in Madrid was, vroeg hij mij hem dienzelfden dag nog aan hem voor te stellen.
Buiten was het nevelig-koud, en vol verwachting de lucht, en zij-zelf waren zoo vroolijk, zoo verdiept in hun werk, dat Go zei, dat ze zich niet zou weten te bergen, als de menschen nog gingen prijzen en bedanken ook, alsof 't maken niet de gróótste pret was geweest.
Met vader en moeder gingen de kinderen en de hond naar Siem den zwemmer, om hem een cadeautje te brengen en naar Anneke en Teunis en Jacob, om ook hen te bedanken. Iedereen in het dorp sprak over Désiré en hij werd overal nagewezen: Dat is die hond.
Zullen wij dien tijd nog beleven? Neen, zóóveel nièt verlangen; laten wij al innig dankbaar zijn, als wij het onze kunnen bijdragen tot het banen van den weg daarheen. En waar zal de tijd zijn, dat wij in werkelijkheid, oog in oog, hand in hand, u kunnen bedanken voor al 't moois dat u ons gaf en nog zooveel meer. Geduld!... wij zijn vol hoop en moed.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek