Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
"U is wel goed, juffrouw Barbara, maar ik kan het heusch niet drinken; 't staat me tegen," antwoordde de knaap, terwijl hij moede en mat op een stoel bleef zitten. Een dag of wat later had Dorus een hevige koorts, die hem noodzaakte in bed te blijven; de koorts hield aan en een zware drukkende hoofdpijn deed hem voortdurend kreunen, terwijl hij nu en dan onverstaanbare woorden mompelde.
"Zet jij hem dan niet elken dag meer en meer aan? 'k Word naar van dat onophoudelijke gezaag daarboven; ik hoor tegenwoordig niet anders dan études." "Mijn goeie Barbara, bemoei jij je nu asjeblieft met de keuken en kom weer in "majeur"; wil je?" "Die flauwe oudbakken aardigheid van je kan ik missen; begrepen?"
Heb ik nu al niet een goed aantal élèves, en...? Och grootvader! martel mij niet langer met al die tegenwerpingen. Ik heb alles overwogen en gewikt, en ben besloten mijzelf niet ongelukkig te maken. Ach! leefde nicht Barbara nu nog maar! Die zou mij wel geholpen hebben om het hem te zeggen." "Dat zou ze zeker, maar ik zal het ook; van avond nog zal ik met Brouwer spreken."
Diens zoon, Herman de Tweede, was de gunsteling van den hongaarschen koning Sigismund, in 1410 tot koning gekozen, die met zijn dochter Barbara trouwde en haar met voorrechten overlaadde. Maar daarna neemt de geschiedenis een tragische wending. De oudste zoon van Herman den Tweede, Frederik, doodde zijn vrouw, om een adellijke jonkvrouw uit Kroatië, Veronica, te trouwen.
Gelijk een blanke bloemknop, zwaar, is haar hoofd genegen boven de takken-krooken van het weidsch gewaad. Twee jonkvrouwen, Sinte Katharina en Sinte Barbara zijn laag aan de voeten van den troon; twee engelen ook buigen bij-zijen; als pijn en blijdschap, donker en blond, houdt de een een boek, maakt de andere muziek.
Iets was er, wat iedereen aangenaam bij haar aandeed, namelijk haar melodieuse stem, en grootvader Tournel was er trotsch op als kenner te kunnen zeggen: "Augusta zal eenmaal een sieraad van Polyhymnia worden, zoodra ze wat meer "school" heeft." Een nicht van Tournel, juffrouw Barbara, bestuurde het kleine huishouden en hield rekening met de inkomsten, iets wat de muziekmeester zelf niet deed.
Met juffrouw Barbara stond hij soms op niet al te goeden voet; haar meestal knorrige toon van spreken hinderde hem, en als haar humeur in "mineur" gestemd was, stond het zijne in denzelfden toon: eenmaal zelfs, toen zij om de een of andere kleinigheid boos geworden, zich het woord "kermisklant" liet ontvallen, vergat hij zich zoover, dat hij haar "een serpent" noemde.
Uw antwoord was dan niet langer twijfelachtig, en als Adelgondes gemaal, zou hij na uw dood, die dan spoedig volgen moest, in uwe rechten treden, zoodat de zoon uwer stiefmoeder een geslacht zou vervangen, dat kort te voren nog zoo fier den nek tegen haar had gekromd." Nauwelijks had vrouw Barbara deze woorden geëindigd, of een vreeselijke knal drong den aanwezigen in de ooren.
"Ze gaat over met een dissonant, die zich niet oplost," pruttelde Tournel, terwijl hij de deur uitging. "Drink jij dat eens op, Dorus," zei Barbara een half uur daarna, terwijl zij hem een kop bouillon, waarin zij een ei gemengd had, voorhield; je ziet er slapjes uit. Je bent toch wel?"
Toen Wronsky nogmaals zijn kijker daarheen richtte, bemerkte hij op het gelaat van vorstin Barbara een verschrikkelijke en toornige uitdrukking en zag hij, hoe zij zich voortdurend naar de naburige loge omkeerde. Ook Jawschin keek boos dien kant uit. In die loge zaten de Katawassow's. Wronsky kende hen en wist, dat ook Anna met hen bekend was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek