Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
"Kom! genoeg gedraald," zeide Deodaat: "trek in vrede af, meester Barbanera! maar wacht u, hier langer in de buurt te vertoeven. En wij, gaan wij: de Heer van Aylva zal ongerust zijn: en wie zou het niet wezen, wanneer hij bij zijne tehuiskomst zulk een beminnelijke dochter mist." "Ik ben de dochter van den Heer van Aylva niet," zeide Madzy, terwijl allen zich op weg begaven: "hij is mijn voogd."
"Gij zoudt den moed niet hebben van den man te dooden, die zorg droeg voor uw kindsche jaren," zeide Barbanera. "Hoe!" riep Reinout, verbaasd zijn dolk latende zakken. "Gij kunt den dag niet vergeten zijn, toen gij in den vijver gevallen waart en de getrouwe Paolo u met eigen levensgevaar daaruit haalde." Reinout sidderde en zag den kokeler sprakeloos aan.
De kokeler haalde zuchtend de schouders op, en Reinout herhaalde zijn gezegde met dubbele kracht in 't Italiaansch. "Ik zweer u," zeide Barbanera: "ik heb geen monnik gezien of gesproken; en wanneer zou dat geschied zijn?" "Zoo op 't oogenblik, gelijk gij zoo goed weet als ik: ik kom nu van de schuur in 't duin; maar hoe gij zoo spoedig hier zijt overgewaaid, verklaar ik niet te beseffen."
"Gij ziet, Signor Rinaldo!" zeide Barbanera, in 't Italiaansch, "dat ik aan onze afspraak getrouw ben." Deze weinige woorden verbraken de bezwering en gaven den Ridder al zijn veerkracht terug. Hij wierp de deur achter zich dicht en trad met forschen stap naar de tafel: "bedrieger!" riep hij, "gij zijt het dan, die het verderf van den doorluchtigen Graaf beoogt?"
"Wanneer ik sterven zal, is mij vrij onverschillig," zeide Walcourt: "zeg mij, zoo gij kunt, wie mij dooden zal," en, den staf met een vaste hand aangrijpende, stak hij dien in 't vocht. Meester Barbanera beschouwde een wijl de zich daarin voordoende gedaanten, en op eene er van wijzende, die naar een dorschvlegel zweemde, zeide hij: "De vilain ignoble fléau Vous occira sur le préau."
Echter was het hem in zooverre voordeelig geweest, doordien het hem in kennis gebracht had met Reinout, van welken hij zich nu hoopte te zullen bedienen als van een nuttig werktuig, dat hij naar zijn verkiezing kon gebruiken of vernielen: vernielen, ja; want gelijk wij uit zijn handelwijze met vader Syard en Barbanera gezien hebben, aarzelde hij niet, tot bereiking van zijn doel, die middelen aan te wenden, welke de zedekunde verwierp, maar die gepredikt worden door de noodzakelijkheid, welke hij, met vele staatslieden ook van latere dagen, als de bestierder onzer daden eerbiedigde.
"Had hij maar school gegaan bij mijn aap," merkte een der kermisgasten aan, in wien mijn lezers aan dit gezegde den hansworst van Barbanera zullen herkend hebben: "meester Cezar, dat vrome beest, geeft nooit andere dan bescheidene antwoorden." Deze geestige zet werd door al de aanwezigen met een luid gelach ontvangen.
"Ik weet het niet," antwoordde hij, zoo koel als hem mogelijk was: "maar ja," hernam hij, zich bezinnende: "ik moet er heen: ik moet dien Barbanera spreken, die, zoo hij zegt, van het geheim onzer geboorte onderricht is, en dien ik daar heb bescheiden." "En gij zeidet mij niets daarvan," hernam Deodaat: "was dat broederlijk gehandeld?"
"Om 't even! gij weet dat Barbanera in mijnen dienst was: wat hij u voor goud wilde afstaan, geef ik u om niet: en nu, verzuim geen tijd, om de gunst des Oldermans te winnen. Madzy zal wellicht aan den zoon van haar voogd de hand schenken, welke zij den onbekenden Italiaan volstandig bleef weigeren."
Ondertusschen had de beroemde meester Barbanera het niet beneden zijn waardigheid geacht, de ontvangene schatting der nieuwsgierigen na te tellen en te onderzoeken. Bij het verrichten dezer bezigheid had weldra zijn scherpziend oog een koperen geldstuk ontdekt, dat van vreemden oorsprong was, althans niet gangbaar op de plaats, waar zij zich thans bevonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek