Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Op te houden als men wil, te vertrekken naar goedvinden, te stappen of in galop voort te snellen naar den luim van het oogenblik, niet alleen zijn slaapkamer met zich te voeren, maar zijn salon, zijn eetzaal, zijn rookvertrek en vooral zijn keuken en zijn kok, dat noem ik je vooruitgang, vriend Banks! Dat is honderdmaal beter dan spoorwegen! Durf me dat eens tegenspreken, gij, ingenieur!"
Hij had overigens kapitein Hod verplicht al zijn jachttuig in het kamp te laten en men had dus niet te vreezen, dat onze Nimrod ons onderweg verlaten zou. Even voor in de stad aan te komen, waaraan men met recht den naam van heilige stad kan geven, deed Banks ons stil houden voor een heiligen boom, waaromheen pelgrims van allerlei leeftijd en van beide seksen in aanbidding waren neergezonken.
Doch inplaats naar hunne bergen, te midden hunner voorvaderlijke klans terug te keeren, waren zij in Indië gebleven en woonden zij te Calcutta, in een soort van afzondering, waarvoor redenen bestonden. Voor dat Banks mij aan kolonel Munro voorstelde, gaf hij mij onder vier oogen de volgende aanbeveling: »Spreek niet over den opstand der Sipayers, en noem vooral nooit den naam van Nana Sahib!"
Nog een half uur lang bleef de trein denzelfden afstand bewaren. Uit vreeze al te hard ergens tegen aan te stooten, gaf Banks hem slechts de noodige snelheid om niet door het vuur bereikt te worden. Van de veranda waar kolonel Munro, Hod en ik plaats genomen hadden, zagen wij bij het licht door den brand en den bliksem verspreid, groote schaduwen voorbijgaan. Het waren eindelijk roofdieren!
»'t Is geen mensch, die van de eene stad naar de andere gaat," zei Banks tot mij, »'t is een geheel gehucht, dat zich op reis begeeft." »Ik reis liever met ons Stoomhuis," antwoordde ik, »en 'k zou niet graag ruilen met dien zoon van een rajah!" »En wie weet," hernam kapitein Hod, »of die prins ons rollend huis niet ver zou verkiezen boven al dien omslag op reis!"
Nadat de taak verricht is, worde het vonnis tenuitvoergebracht aan de galg, bij het huis opgericht." »Dit was," hernam Banks, die zeer ontroerd was, »deze dagorder. Zij werd letterlijk opgevolgd. Maar de slachtoffers waren niet meer. Zij waren vermoord, verminkt, verscheurd!
Dus bestond de expeditie, die de IJzeren Reus met zijn uit twee rollende huizen bestaanden trein naar het noorden van het schiereiland medevoerde, uit de heeren sir Edward Munro, Banks, kapitein Hod en mij van de eene zijde en Mac Neil, Storr, Kâlouth, Goûmi, Fox en »monsieur Parazard" van de andere, te zamen dus uit tien personen.
»Dat is eenvoudig," antwoordde Banks, na alles goed opgenomen te hebben, »een muizenval, maar 'k geef je te raden, mijne vrienden, welke muizen zij bestemd is te vangen!" »Een tijgerval?" riep kapitein Hod uit.
»Je weet niet waarheen hij gegaan is?" »Neen, mijnheer Banks, en 'k weet ook niet waarom hij gegaan is." »Er is toch sedert ons vertrek niets bijzonders voorgevallen?" »Niets." Banks kwam terug, deelde mij de afwezigheid van den sergeant mede waarvan niemand de reden wist, en herhaalde: »'k Weet niet wat er is, maar zeer zeker is er iets! We dienen wat geduld te hebben." Men zette zich aan tafel.
De ingenieur stelde in zijne hoedanigheid van volbloed werktuigkundige slechts een zeer middelmatig belang in de heldendaden der Gladiators en Filles-de-l'air. En zelfs toen kapitein Hod het hierover met hem had, antwoordde Banks hem, dat de wedrennen naar zijne meening slechts op eene voorwaarde werkelijk merkwaardig zouden zijn. »En op welke?" vroeg Hod.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek