Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 mei 2025


"Daar bennen der nog zatter uit de stad ook, zie ik wel," merkt een armoedige boer aan, vreezende dat de steelui hem zullen overbluffen. "Kaik hai met zen gepoeste laarsies," zegt een jong kerel met een bloedroode wollen das om, die het met gemelde steelui luchtiger opneemt. "Zoo bakkertje, je mot zeker weer een vaifie plokken?"

Hoezee! Hoezee! ter eere van mijnheer Denappel, weerklonk over het geheele dorp. 't Was een heerlijke middag geweest. Van een klein bakkertje en een grooten wagen. Hoe wij eene wandeling door het bosch maakten en Burts ontmoetten. Onze vlucht en de gevolgen daarvan. Pieter komt tot de ontdekking, dat het in het bosch spookt.

De mannen en jongens, ook al de kleintjes, droegen in dien tijd puntige slaapmutsjes met een kwastje aan de punt, zoogenaamde »bakkertjes"; de vrouwen en meisjes borgen des nachts hun haar in gehaakte nachtmutsjes. Daar stond ik dus, jongetje van zeker niet ouder dan vier of vijf jaar, in mijn wit hanssopje en gebreid bakkertje op den stoel, en keek vol verwachting in den spiegel.

Hy nam zich voor, Femke te bezoeken, zoodra hy 't huis zou kunnen verlaten, en klaagde aan z'n moeder, dat het "bakkertje" hem zoo kneep... omdat-i niet graag door Femke, als ze soms mocht voorbygaan, wou gezien worden met 'n kinderachtige pluimmuts. Zoo'n ding paste niets by peruaansche brandstapels. En zelfs by "ivoren poorten" maakte het 'n ontwydend effekt.

Zie je nu wel, hoe grappig! Hij verliest bijna zijn evenwicht. Je zoudt zeggen, wat moet zoo'n klein manneke nu met zoo'n grooten wagen doen? Als hij een klein beetje hulp krijgt, wipt hij voorover op zijne bollen en stoeten. Ha-ha-haNu, 't was inderdaad wel grappig te zien, hoe het kleine bakkertje zijne brooden uit den wagen opdiepte. Maar bijzonder sterk interesseerde de zaak ons toch niet.

En weleen dikke gezonde knaap, als uit meheers gezicht geformeerd,” zooals op den avond van dienzelfden dag de baker met een hoog wijs gezicht verklaarde, terwijl zij den stamhouder der Stralings het vanouds gebruikelijke bakkertje opzette, om hem daarna, stijf ingebakerd als een pakje, aan Papa te vertoonen en met ongeëvenaarde handigheid het haar dientengevolge heimelijk in de hand gedrukte goudstukje in den witten zak onder haar japon weg te goochelen.

Een repatrieerend onderofficier, bruin en mager, met de Atjeh-medaille op de borst, leunt tegen de deur en kijkt belangstellend naar binnen: 'n Heele corvee, bakkertje! Nou! Allemaal Sinterklaaswerk? Ja sergeant! antwoordt de bakker, even 't tappelend zweet met een doek van zijn voorhoofd vegend. Je kan d'r warm van worden. 't Is anders vervloekt koud van daag! 't Is nou geen gekheid hoor!

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek