Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
"Mijn vader weigerde zijne toestemming," vervolgde zij, "en tante zeide, dat mijne vereeniging met Army een ongeluk was voor mij, oom, omdat hij niet aan mij, maar alleen aan mijn geld dacht; vader deed een beroep op mijn meisjestrots.
"Zijne schulden betaald heeft, mijn kind." "Tante!" wendde Liesje zich opgewonden tot de oude vrouw, "tante, gelooft gij dat van Army? Toe, spreek dan toch; een enkel woord slechts!" Zij sprak met zooveel overtuiging, dat de oude vrouw de tranen in de oogen schoten. "Kom, kom, mijn Liesje!" fluisterde zij; "vader is boos en opgewonden; morgen zal hij kalmer zijn."
Marie stond aan hare deur en luisterde naar het bange snikken daar binnen. "Mijn God," fluisterde zij, "ik had wel goed gezien; zij heeft hem lief, dien Army; mocht ik haar nog tijdig genoeg gewaarschuwd hebben! Beter nu geschreid, dan later. Arm kind! ja zulk een eerste liefde maakt immers zoo gelukkig "
Maar wacht u er voor, dat gij de zwakke vonk niet uitdooft door uwe fijngevoeligheid; behandel hem als een ziek kind!" Liesje was opgestaan. "Ik dank u oom!" sprak zij zacht, "en, nietwaar? gij zult mijne ouders en tante geruststellen, dat ik nog gelukkig zal worden? Ik wil vriendelijk en voorkomend jegens Army zijn, en zal mijne gevoeligheid bestrijden.
Sanna heeft veel goeds; een getrouwheid als de hare is zeldzaam; en u, kinderen, vooral Army, heeft zij boven alles lief; zij is buitendien ook al zóó oud, dat men haar niet veel kwalijk nemen kan." Army antwoordde niet; hij nam zijne muts. "Ik moet een oogenblik naar buiten, anders slaap ik slecht," zeide hij, kuste zijn moeder de hand en verliet het vertrek.
Daar naderden zachte schreden, en de kleine hand zijner zuster werd op zijn schouder gelegd. "Zijt gij hier, Army? Het middagmaal is gereed. Kom mee. Gij gaat immers vroeg weg, en ik heb u den ganschen morgen nog niet gezien." Hij trok het jonge meisje naar zich toe. "Zie mij eens even aan, Nelly!" bad hij, haar hoofdje een weinig oplichtende; "zijt gij nog boos op mij?"
Ik zal het ook doen ik ben het immers ook," voegde zij er zacht bij. Hij zweeg. "Wilt gij dat doen, Army?" vroeg zij aarzelend. Reeds rolde de wagen over de molenbrug en het fabrieksgebouw voorbij; hij reed om de kale linde tot voor de huisdeur. Army hield het hoofd afgewend en zag naar buiten.
Daar hebt gij nu de resultaten. Army heeft aan u, aan u alleen, het verlies van al zijne vooruitzichten te danken! O, het is vreeselijk, aan zoovele domme denkbeelden, zulke bekrompen gevoelens geketend te zijn het ongeluk mijns levens!" De oude dame balde hare handen en zag met de diepste minachting op moeder en dochter neer. "Mij moogt gij beleedigen, grootmama!"
Daar zullen de Kerstgeschenken ook wel niet rijkelijk zijn uitgevallen." Liesje zat reeds sedert een kwartier naast Nelly bij den haard te praten; tegen haar over zat Army op zijn gemak in een grooten stoel; hij was in diep gepeins verzonken, en luisterde slechts nu en dan, wanneer een der beide meisjes hem met een hartelijken lach uit zijne mijmering wekte.
"Waarom weende Lise?" vroeg Nelly nog eens, ongeduldig; "zij wilde het mij niet vertellen." Allen zwegen. "Army! zeg het mij toch," bad zij, terwijl tranen in hare oogen blonken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek