Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Als er voorname lui waren om hem te spreken, dan moest het meisje wanneer hij althans aan eenige bezigheid was terstond waschwater brengen. Terwijl Armelo de zeep deed schuimen dat het een lust was, kan hij zich maar geen denkbeeld maken van 'tgeen Eva hem in 't geheim alleen aan hem en mama zou te zeggen hebben. Hoelang was ze getrouwd?
Zonder de oude tante of Donerie zijn bijzondere aandacht waardig te keuren, noodigde hij juffrouw "Van Armelo" beleefdelijk uit om de goedheid te willen hebben hem te volgen: Hij had zich op verzoek zijner zusters zeer gaarne de eer gegeven om juffrouw "Van Armelo" in persoon te komen afhalen.
En 't is heden nu reeds de derde maal dat mevrouw Armelo aan haar dochter een plekje van de gloeiende plaat wijst, waarop Louise een deel van haar zuur verworven spaargeld kan zien verdwijnen. Haars vaders eer!! Louise zal er met papa over spreken. Maar mevrouw Armelo zegt plechtig met de hand op den boezem: "Met papa! Louise! in Godsnaam, met hém geen woord!"
Mama Armelo was druk met dochter Louise aan 't rekken en vouwen van de wasch, doch mama heeft voor dochter Helmond in allerijl een mooie muts opgezet, en komt nu in de voorkamer waar Eva wachtte, en verontschuldigt zich tegen haar kind over haar toilet. Niewaar, Eva wist wel hoe het soms laat werd, en, zij had zich juist even met een schoteltje bemoeid, een lekker schoteltje voor papa.
We weten heel goed dat, onder andere, de eigen broer van úw mama luitenant ter zee is geweest." "Ja, ja juist!" stemt mevrouw: "dáár denkt men niet aan." "Wat geeft dat!" zegt Armelo: "Ik, Harmen Pieter Armelo, ik ben van boerenzoon wel kapitein geworden; maar wou je daarom nog een graaf van me maken? Ik zeg je 't is onzinnig!"
Ja waarlijk, Armelo is blij geweest dat mama tot dat besluit is gekomen. Eva verstond letterlijk geen rede tenzij die weduwe haar bemoedigde en troostte.
"Dan zou het voor die onderschrapte "nakomelingschap" tenminste nog van eenige waarde kunnen worden; maar kindlief, vader Armelo heeft twee dochters; de eene is het vrouwtje van je onderdanigen dienaar Helmond, pur sang plebejer, en de andere, al trouwde ze met een prins, de gravenkroon der Van Armeloo's zou toch nooit door haar edele telgjes kunnen gedragen worden!"
"Niets, volstrekt niets lieve engel;" zegt mevrouw Armelo op den drempel. "Ik zag daar Herman uit De Arend ma. Is er iets.... van 't déjeuner.... of....?" "Och ja, er was iets te kort, en men komt dan maar aanzetten. 't Zou niet vreemd zijn als ze ook nog om 't zilver kwamen. Men durft maar alles!"
En Eva, de heerlijke Eva is naar het gezelschap teruggesneld, en hij, die haar zoo teeder beminde, hij is den volgenden morgen in zeer droeve stemming opnieuw naar zijn werkkring en Eva's geboorteplaats vertrokken. Twee maanden later 't was in de eerste stormdagen van Maart, toen is Eva Armelo ziek en zwak in haar ouderlijke woning teruggekeerd.
"Welzeker, dat zeg ik mijn dochter zoo dikwijls;" zegt mevrouw Armelo op haar innemendsten toon: "Ik hou óók niet van Hollandsche liedjes; die vindt men altijd op de orgels. Maar een mooie stem dat heeft ze. Ja, ik zeg maar mevrouw de barones, als men er bovendien rondom zoo dik inzit als mevrouw mijn dochter, dan....."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek