Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
De oogen van Stipan Arkadiewitsch glinsterden vroolijk en lachend mijmerde hij verder. "Ja, het was heerlijk, heerlijk mooi! O! daar was nog zooveel meer schoons, men kan zich dat wakend in het geheel niet meer voorstellen dat is onmogelijk!"
"Goddank!" riep Matjeff uit en bewees daarmede, dat hij het belang van die overkomst even goed begreep als zijn heer, dat wil zeggen, dat Anna Arkadiewna, Stipan's lievelingszuster, zeer veel zou kunnen bijdragen tot de verzoening van man en vrouw. "Alleen of met mijnheer haar echtgenoot?" Stipan Arkadiewitsch kon niet antwoorden, daar de barbier juist met zijn bovenlip bezig was.
En hoe afschuwelijk en plat heeft zij geschreeuwd!" sprak hij tot zich zelf en dacht aan de woorden: 'liefje en laag mensch. "En misschien hebben de meiden dat gehoord! Hoe vreeselijk plat, hoe vreeselijk." Stipan Arkadiewitsch stond eenige oogenblikken stil, wischte de oogen af, hief het hoofd weer fier omhoog en verliet het vertrek.
Tot hiertoe had Stipan Arkadiewitsch heel kalm aan zijn vrouw kunnen denken, hij had ook steeds gehoopt, dat, volgens Matjeffs zeggen, alles terecht zou komen, en had daardoor rustig zijn courant lezen en zijn koffie drinken kunnen.
En al vond iemand een gesprek met hem weinig interessant, toch verheugde men zich bij een ontmoeting met hem den volgenden of derden dag weer evenzeer. Daar was echter nog een andere boven allen twijfel verheven hoedanigheid, waarom men Stipan Arkadiewitsch beminnen moest.
Stipan Arkadiewitsch keerde zich om. Landau zat bij het venster met den arm op de stoelleuning en het hoofd voorovergezonken. Toen hij de op hem gerichte blikken bemerkte, hief hij het hoofd op en zag hen aan, met een kinderlijk naïef lachje. "Sla er geen acht op," zeide de gravin en schoof Karenin een stoel toe.
"Nu dat zou ik denken," antwoordde Oblonsky, "want ge zult moeten toestemmen, dat dit toch een van de hoofdzaken van het leven is! Dus maatje, geef ons twee of liever drie dozijn oesters, soep met groente...." "Printanière!" zeide de Tartaar. Maar Stipan Arkadiewitsch gunde hem het genoegen niet de gerechten Fransche namen te geven. "Met groenten, versta je!
Ik weet dat er mannen zijn, die hun vrouwen over hun vroeger leven, inlichten, maar Stiwa," zij verbeterde dit "Stipan Arkadiewitsch heeft mij niets verteld, gij kunt het misschien niet gelooven, maar tot nu toe heb ik altijd gemeend, dat ik de eenige vrouw was, die hij kende. In dat geloof heb ik acht jaar geleefd.
Drie minuten later liep Lewin met groote stappen door den corridor, zonder op het horloge te zien om niet zijn kwelling te vermeerderen. "Je kunt er niets aan veranderen," troostte Stipan Arkadiewitsch, die hem langzaam en glimlachend volgde. "Ik zeg u, dat alles zich wel zal schikken." "Dat zijn ze. Kijk, daar. Welke? Is het de jongste?
Onder het diner besprak hij Moskousche aangelegenheden en informeerde met een ironisch lachje naar Stipan Arkadiewitsch; verder liep het gesprek over ambtelijke en maatschappelijke zaken. Na het diner bleef hij nog een half uur met zijn gasten saam, en daarop zijn vrouw weer glimlachend de hand drukkend, stond hij op en ging heen om de vergadering van den rijksraad bij te wonen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek