Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 november 2025
Zij wist niet wat te antwoorden. "Ha moar ge zij gij boas!" riep zij eensklaps, instinctmatig, onbewust van wat ze zei. "'K ben knècht," zei hij met nadruk; "'k ben knecht en 'k 'n wil hier giene knecht mier blijven. 't Moet 't ien of 't ander worden: mee mij hirtreiwen, of ik hier wig." Daar was het groote woord gezegd, dat wat ze bovenal vreesde.
Maar Paul kon niet antwoorden; dof zag hij op zijn Anneke en op de oude vrouw neder, en toen hij de laatste, alsof ze dood was, in den leuningstoel zag zitten, toen schoten ook hem de oogen vol, en hokte hij eindelijk met een pijnlijke stem: "Anneke.... zeg.... z' is toch.... niet.... dood?"
Zij trok hare wenkbrauwen op, als begreep zij niet, maar het accent zijner stem was zóo in-hoffelijk geweest, dat ze zelfs geen koud woord vond om hem te antwoorden. Zijn dat uw beide kinderen? vroeg hij, met een blik naar Dolf en Christie. Ja, antwoordde zij. Staat eens op, jongens, en geef meneer een hand. De kinderen kwamen langzaam nader en staken hunne handjes uit.
Wat zij echter uit het hoofd hadden kunnen leeren, deden zij vlug en goed. "Op eene vraag uit de Fransche geschiedenis, die zij juist van buiten hadden geleerd, wisten zij goed te antwoorden; maar toen ik hun iets vroeg waarop zij zich niet hadden voorbereid, kreeg ik ten antwoord dat Hendrik
»Wel, het spreekt vanzelve, ook aan Miss Morstan. Zij waren verlangend om het een of ander te vernemen." »Ik zou hen niet te veel vertellen," zei Holmes, »vrouwen zijn nooit volkomen te vertrouwen, zelfs de beste niet!" Ik achtte het beter op deze onbillijkheid niet te antwoorden. »Over een uur of twee zal ik terug zijn," zei ik. »In orde! Veel geluk!
Zoo dikwijls antwoordde je luk-raak, as 'r niks viel te antwoorden. En 't boek weer opnemend, vroeg-ie: "zal 'k verder lezen?" "Ja", zei ze.
Toen Oblonsky aan Lewin vroeg, waarom hij eigenlijk was gekomen, was hij rood geworden en had zich over zich zelf geërgerd, dat hij het werd, want hij kon toch niet antwoorden: "Ik ben gekomen om je schoonzuster Kitty ten huwelijk te vragen," hetgeen toch het doel zijner reis was.
"O ho!" zeide hij: "begint Mijnheer eindelijk te begrijpen, dat er een fatsoenlijker wijze is om tusschen cavaliers een twist te beslechten dan met de vuist, gelijk gemeene kruiers? Wat zal ik u antwoorden?
»Ik weet niets van de geschiedenis, behalve wat ik er van raden kan,« zeide zijn vrouw na een korte stilte, terwijl zij zich tot Monks wendde, »en ik verlang er ook niets van te weten; dat is veiliger. Maar ik mag u zeker wel twee vragen doen?« »U mag vragen,« zeide Monks ietwat verwonderd, »maar of ik antwoorden zal of niet, is een tweede vraag.« »Dat zijn er bij mekaar drie,« merkte Mr.
De bleeke heer, die meestal tranen in de oogen had wanneer hij Wimpje aanzag, en dien hij eindelijk had zien liggen, nog veel bleeker dan gewoonlijk, heel netjes op een bed; maar zonder iemand te antwoorden, zelfs moeder Geertje niet, die schrikkelijk gehuild had; en ook Wimpje niet, die "Papa!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek